Herinneringën deel 2

[J.H.]

Geb. bij Hall Russel, Aberdeen.
Een de van 7 zusterschepen, Begonia, Dahlia, Erica, Iris, Ixia, Lupin, Rochea.
1965-Lupin.
Irvin & Johnson.
1986 laten zinken t.h.v. Cape point

[J.H.]

Irvin & Johnson

[vreemdeling]

Herdenking van 100 jaar duurzame visserij               no.4

Draadloze telefonie en de richtingzoeker waren nog steeds nieuwigheden  en het publiek was verbaasd te horen dat Kapitein Simonsen, die belast was met de I&J walvisvaart operaties in Kaapstad, lange discussie kon voeren door middel van “de Pieper” met de Tafelberg die zich 750 mijl zuidelijker bevond.
In 1929 besloot de Kerguelen Zeehonden vangst en Walvisvaart Maatschappij hun eerste fabrieksschip te kopen.
De Tafelberg,  een 18.000 ton olie gestookt fabrieksschip, geschikt om in met ijs bedekte wateren te werken, werd besteld en kwam in 1930 in Zuid Afrika aan.
De Tafelberg veroorzaakte een sensatie in de haven van Kaapstad.
In de plaatselijke kranten werden aankondigingen geplaatst dat het schip was te bezichtigen voor het publiek gedurende de hele maand September.. De toegang prijs voor ouderen was een shilling en een sixpence voor kinderen en een souvenir brochure werd nog eens extra bij de gangway verkocht..
De Tafelberg vertrok voor haar eerste reis in 1930 en keerde in Kaapstad terug,  met meer dan 19.000 ton walvis olie.
In 1935 werden verbeteringen aangebracht aan de vissersvloot van de Maatschappij., die in Frankrijk waren bedacht en wat Vigneron en Dahl  vistuig werd genoemd en bij  I&J in Zuid Afrika was geïntroduceerd..
Het vistuig stelde de trawlers in staat om met haar netten op een grotere diepte te vissen en verzekerde goede vangsten tot op een diepte van 230 vadem of bijna 1400 voet of 425 meter.
Tussen 1935 en 1939, werd bijna de gehele vloot uitgerust met radio telefonie, echo lood en draadloze richting zoek installaties, die als de voorloper van de radar werd gezien.
Het fabrieksschip Tafelberg kwam in 1930 in Zuid Afrika.
De Kildalkey werd als een olie tanker gebruikt op de Anarctische walvisvaart expedities.
Het schip verschafte ook een podium voor de eerdere experimenten met de radio.

Met de verklaring van de oorlog in September 1939 kwam ook de vordering van een groot deel van de I&J visserij vloot,
Vijf dagen voor de vijandelijkheden begonnen, werd de stoom trawler Disa door de Zuid Afrikaanse Marine strijdkrachten gevorderd en in Oktober de trawlers Crassula en de Algoa baai voor mijnenvegers.
Rond  November werden nog eens 10 trawlers van de maatschappij ingezet voor mijnenveeg werkzaamheden en om het visserij programma te kunnen voortzetten, werden drie beug schepen, de Galaxy, Pieter Faure en de Gilia uitgerust voor de trawlvisserij. Daarnaast werd het stoom lijnschip Enterprise in Durban gekocht en gereviseerd.

Edith Hardwick, die tijdens de oorlog in de haven werkte, kan zich nog goed herinneren dat het een opwindende tijd was:
De dokken waren verboden gebied voor het gewone publiek.
Iedereen met een oorspronkelijk werk vergunning voor het verboden gebied, werden voorzien van een toegang vergunning. Wij waren tot geheimhouding gezworen. Maar toen de konvooi schepen in de haven waren, wandelden sommige van ons langs de kaden en zagen de marine schepen, de troepen transport schepen en de hospitaal schepen van dicht bij.
Ik herinner me nog dat ik het grote slagschip “de Prince of Wales “, de trots van de Britse Marine, aan de kade zag liggen op haar tocht naar Singapore, waar zij kort daarna tot zinken werd gebracht door de Japanners.
Wij waren er aan gewend duizenden Britse, Canadese en andere geallieerde troepen te zien in het haven gebied, die onder weg waren en, helaas, veel overlevenden, die aan land werden gebracht na getorpedeerd te zijn, niet ver verwijderd van onze kusten.
Veel winkels sloten tijdens de lunch pauze en de dames in het bijzonder, konden hun werk thuis niet doen en boodschappen doen, zodat ons eenmaal per maand een ochtend of middag vrij werd gegeven voor dit doel.
Edith Hardwick begon haar carrière bij I&J met het op jacht gaan naar bepaalde dingen.... bijvoorbeeld kousen. Zij was gewoon om onze benen te verven en daarna met een bruin krijt de achternaad  te tekenen.
Zij begon als een jonge steno typiste. Zij ging 42 jaar later met pensioen na te hebben gewerkt als privé secretaresse voor  negen bedrijfs directeuren.

Abao en het einde met JJ Williams in 1984
De ervaren vissers van I&J werden gevraagd om de mijnenvegers te bemannen en veel van de  bedrijfs bemanningen ondergingen een intensieve traning in False baai,
Verschillenden meldde zich voor de Marine voor de duur van de oorlog, zoals schippers Gibson, McGill en Lundberg, waar aan ieder de rang van Luitenant werd gegeven.
Schipper Lundberg weet zich het nog te herinneren. De mijnenvegers patrouilleerden 40 tot 50 mijl rond Kaapstad en we hebben veel mijnen geruimd. Meer dan eens zagen wij dat er een schip werd getorpedeerd.

Omdat Carles Johnson in Zweden was gedurende bijna de hele oorlog, kwam de verantwoordelijkheid om I&J te runnen neer op Herbert Aboa, die in 1917 bij de maatschappij was gekomen en was opgeklommen tot onder directeur en vice president.
In 1941 en 1944  toonde Herbert Abao grote moed en capaciteit om zich een weg te vinden door  het door de oorlog getroffen Europa op weg naar Zweden, waar hij dringende bedrijf aangelegenheden had te bespreken met Charles Johson.

Ondanks de oorlog, ging de I&J industriële ontwikkelingskracht gestaag door.
Toen het oude Donkergat Walvis Station in 1939 verkocht werd, richtte zich de blik van het bedrijf op de productie van ingeblikte vis, onder merknaam Trawler en Trawlette, wat in het land goed bekend stond.

Na de oorlog ging de uitbreiding van de I&J vloot gestaag door.
Vroeg in 1947 werd de stoom trawler David Haigh gekocht, gevolgd door enkele weken later met vier motor schepen.
In Mei 1947, werd de ex .walvisjager Natalia gekocht van de Zuid Afrikaanse Marine om te worden omgebouwd tot trawler. Niet minder dan 12 motor vissersvaartuigen werden dat jaar overgenomen van de East Fisheried Ltd, waarvan er twee naar de Mosselbaai en tien naar Durban werden gestuurd,  in een charter overeenkomst.
Nog twee andere trawlers de Salvia en de Stevia werden in Aberdeen besteld en  werden laat in 1948 operationeel..

De vraag om nieuw leven in te blazen in de walvisvaart op dat moment, bleek moeilijk te zijn om een bruikbaar schip te vinden en te bemannen, met als resultaat dat de Kerguelen Zeehondenvangst en Walvisvaart Maatschappij, nooit terug keerde in  het beroep, waarin  zij ooit zo vooraanstaand was.
De in 1934 in Aberdeen gebouwde trawler Babiana diende als mijnenveger bij de Zee Defensie tussen 1939 en 1944.
Zij werd in 1966 gesloopt.

De trawler Crassula was een van de tien I&J schepen die in 1939 waren gevorderd  door de Zuid Afrikaanse Zee Defensie.
Zij deed vijf jaardienst als mijnenveger en werd in 1944 aan de eigenaars terug gegeven.
Ook dit schip werd in 1967  in Tafelbaai gesloopt.
De scheepsbel bleef bewaard in het Maritiem Museum in Kaapstad.
Een tweede trawler die de naam Crassula voerde, werd in 1971gebouwd en viste voor I&J tot 2008.

Samantha Weinberg vertelt in haar boek  “A fish caught in time “ ( een vis die eens gevangen werd ) het volgende.
De zoektocht naar de Coelacanth, de vangst van de eerste levende coelacanth was onlosmakelijk verbonden met I&J.
Het was kapitein Hendrik Goosen, schipper van de I&J trawler Nerine, die de vis in 1938 ving bij de Chalumna rivier in de buurt van East London.
Kapitein Goosen ontmoette eerder Marjoirie Courtenay-Latimer, de jonge curator van de het East London Museum, op Bird eiland in de Algoa baai.
Marjorie Courtenay- Latimer bezocht Bird eiland  om monsters te verzamelen voor haar kleine museum en kapitein Goosen stopte daar regelmatig om op konijnen te jagen, wanneer zijn bemanning  het weer beu was om vis te eten..
De twee sloten vriendschap met elkaar en kapitein Goosen raakte geïnteresserd in het werk van Marjorie Courtenay-Latimer. Hij bood haar aan om een grote tank mee te voeren op zijn trawler en hij kon regelmatig monsters verzamelen voor het museum., om ze in de tank te houden tot hij weer in de haven kwam.
Op de morgen van de 22 December 1938, vond Marjorie een stapel haaien, zeewier, zeesterren, sponzen en rattenstaart vissen op het voordek van de trawler Nerine.
Zij beschrijft aan Weinberg hoe zij een blauwe vin zag uitsteken van onderuit de stapel rommel.
Ik haalde wat lagen slijm weg om de mooiste vis te ontwaren, die zij ooit had gezien..
De vis was 5 voet lang, had een licht mauve blauwe kleur met lichte vlekken van  witachtige stippen, het had een met de kleuren van de regenboog zilver blauw groenen glans over haar gehele lijf.
Het was bedekt met harde schubben en het had vier op ledematen lijkende vinnen en een vreemde kleine puppie achtige staart..
Het was zo'n mooie vis ... het leek meer op een Chinese versiering.... maar ik wist niet wat het was.
Wij weten nu, dat een paar maanden later Dr.J.L.B. Smith, een professor in de scheikunde aan de Rhodes Universiteit, een foto zond en een rapport, wat de uiterlijke eigenschappen beschreef van de coelacanth, aan de wetenschappelijke krant Natuur.
Het artikel begon met de woorden...... Ex Africa Semper Aliquit Novi. ....  Er is altijd wat nieuws uit Afrika.
De vis zal voor altijd worden Latimeruia chalumnae genoemd, als ere bewijs aan de jonge enthousiaste naturalist Marjorie Courtenay-Latimer.

Toen Dr, Smith mij schreef om te zeggen dat hij de vis naar mij genoemd had, vertelde Marjorie Courtenay-Latimer aan Weinberg.......... Ik zei, dat ik dacht dat het naar kapitein Goosen vernoemd had moeten worden, want hij had hem voor mij meegebracht en zonder hem zou er geen coelacanth zijn geweest.


Wordt vervolgd

[J.H.]

Latimeria Chalumnae, Coelacanth

[J.H.]

Geb. bij Hall Russel, Aberdeen.
1935-CTA-135-Crassula.
Irvin & Johnson.
1968-gesloopt

[J.H.]

Nerine

[J.H.]

Schipper Hendrik Goosen van de ,,Nerine" , ''eerste "' Coelalanth gevangen, waarschijnlijk waren deze vissen altijd aanwezig, worden in Filipijnse / Indonesische etc.wateren ook gevangen.

[vreemdeling]

Herdenking van 100 jaar duurzame visserij     no.5

De vangst en de identificatie in 1938 van de coelacanth veroorzaakte een internationale sensatie, want prompt stonden honderden mensen voor het East London Museum in de rij,  toen de vis daar in 1939 tentoon gesteld werd.

Weinberg verklaarde dat in dertiger jaren, het onderwerp over de evolutie theorie geen erg gevraagd onderwerp was.
In 1859 had Charles Darwin bij de publicatie van twee boeken,  zijn evolutie theorie omschreven, waarin hij de wereld vertelt dat het voorgeslacht van de mens, apen waren, hun voorouders waren weer reptielen en de voorouders van de reptielen waren weer de vissen.
Een van de verbanden in de theorie van de evolutie was het mechanisme, hoe een vis de zee uit kon lopen en aan land ging leven, letterlijk de eerste stap die genomen werd in de geschiedenis van de evolutie. Als het bewijs gevonden kon worden,  wat een link kon verschaffen tussen zee bewoners en land bewoners, zou het helpen de theorie van de evolutie te ondersteunen.
Volgens Weinberg opende de verschijning op dat moment van een levende coelacanth, een vers hoofdstuk in de zoektocht naar onze oudste levende voorouders.

Op 25 Juni 1949 stierf Charles Johnson in Kaapstad.
Sinds zijn terugkeer uit Zweden was zijn gezondheid achteruit gegaan en hij was niet in staat zijn regelmatige bezoeken aan het kantoor te volbrengen en ook de diverse werk besprekingen .
Charles Johnson werd in Vexio ( Zweden ), waar hij was geboren, begraven.
Gedurende de maanden volgend op de dood van Charles Johnson, nam de raad van I&J een belangrijke stap.
De controle van de hele onderneming kwam in handen van één van de vooraanstaande mijn ondernemingen in Witwaterrand: Anglo Transvaal., de Comsolidated Investment Company Limited.
De verandering in de eigendommen van de maatschappij, was een voorbode van een radicale verandering in haar structuur en directie.
Gedurende de volgende maanden en jaren groeide een complex van netwerken van verbanden en verbindingen, toen  aankopen en fusies plaats vonden.
De maatschappij breidde zich uit op nieuwe terreinen en werd efficiënter en professioneler. Modernere technologie werd toegepast bij iedere gelegenheid, de staf moesten trainingen doorlopen en een lange termijn strategie werd gebruikt.
In het kort, de grondlegging van de toekomstige ontwikkeling van L&J werden stevig verankerd..

De Groei van de Diepvries.
I&,  begon met invriezen van verse vis in de vroege vijftiger jaren als een neven activiteit van de rook en inblik activiteiten. Wat startte in een kleine fabriek in Maitland, groeide snel uit en in 1959 waren er drie fabrieken in gebruik, om bevroren vis producten te maken, zoals bevroren filets, visstick's en moten vis.
Deze drie fabrieken verhoogden hun opvang van vijf ton witvis in 1956 tot 100 ton in 1961. Op dat moment werden zij beschouwd als de grootste en de meest indrukwekkende uitgeruste fabrieken in de Zuid Afrikaanse diepvries industrie.
Het rauwe materiaal kwam rechtstreeks van de trawlers naar de fabrieken voor de verwerking. Van de fabriek werden de zeebanket producten opgeslagen in vrieshuizen , alvorens zij werden geleverd aan groothandel en detailhandel door geheel zuidelijk Afrika. Er werd  grote nadruk gelegd op kwaliteit en op een aantrekkelijke verpakking.

Een kijkje van uit de lucht van de dokken van Kaapstad rond 1960 geeft het volgende gezicht
Op de voorgrond de gebouwen van I&J aan de Oost kade, De trawlers losten aan de Oost kade en werden dan weggesleept naar de West kade, waar ijs en kolen werd geladen.  De kade aan de verre linker eind staat bekend als de “Hospitaal ligplaats”.
Daar worden de trawler voorzien van verdere benodigdheden en werden reparatie uitgevoerd`. Tegenwoordig vindt men aan de West kade de lokaliteiten van het Cape Grace Hotel.

Een nieuwe periode voor Irvin en Johnson
Nieuw, mooi en smakelijk.
In 1955 begon er een uitgebreide publiciteit campagne voor de diepvries vis producten van Irvin en Johnson. Het publiek werd uitgenodigd Vis Sticks te proberen, zonder betaling , bij voedsel demonstraties bij de OK Bazaars en andere groot winkel bedrijven.

Vis handelaren hanteerden leuzen op hun advertenties zoals.... “Wij geven u het uitnemendste van de vangsten”, “Direct uit zee bij U op tafel “en “Het beste wat er rond zwemt”. Iedere advertentie had ook een andere recept om vis te bereiden, genummerd van een tot negen.
Sommige van de advertenties waren voor het Trawler merk gerookte schelvis en Kaap kabeljauw, terwijl er andere advertenties waren voor Oceaan verse vis uit Mailand en Woodstock. En bijgevoegd waren er ook advertenties voor :” Vers van het land “groenten , van de fabrieken in Deep River en Machonochies in Springs.

Veel advertenties, zoals de volgende voor Fish Sticks, gaven uitleg en advies:
Ocean Verse Vis Sticks zijn ideaal voor alle huisvrouwen (en alleen staande vrijgezellen ), daar er geen rommel, geen afval, geen geurtjes zijn  en het gaat zo vlug. gemakkelijk en schoon om ze klaar te maken en te serveren.... heet of koud, als voor de hoofdmaaltijd,  als snacks voor iedere feestje of picknick of in plaats van de saaie sandwiches voor de kinderen, om mee naar school te nemen voor hun middag maal.
Je kunt ze bakken op elke manier, zoals u wilt en je kan ze bevroren bewaren in het vriesvak van uw koelkast, voor zolang als u wilt..
Zij zijn nieuw... zij zijn prachtig.... zij zijn heerlijk.

In 1962 kwam het volgende artikel in de publicatie wat het Gouden Jubileum van Groter Kaapstad genoemd werd. Het gaf een prachtig inzicht in het gamma en complexiteit van Irvin en Johnson op het hoogtepunt van haar ontwikkeling.
Momenteel werkt I&J met een vloot van vijftig diepzee trawlers die een vangst van 81.648 ton vis aan wal brachten in 1961.
Apart van deze vangst wordt een deel naar de vries en verwerking fabrieken gestuurd terwijl de rest dagelijks vers wordt geleverd aan de twee en twintig depots en afdelingen in elk deel van het zuidelijk deel van Afrika. Van Kaapstad tot Kitwe in het noorden van Rhodesië ( het huidige Zambia ).
De maatschappij in nu een sleutel organisatie en een vitale sector van de nationale economie. Met een activa  met een waarde van meer dan 10 miljoen rand en werk verschaft aan meer dan vijf en een half duizend mensen.

Er is geen wettelijke limiet van de hoeveelheid vis wat gevangen  mag worden door de trawlers, de enige restrictie is  het veranderlijke weer rond de Kaap en de aanwezigheid van scholen vis.
Alle schepen hebben dagelijks radio contact met de wal, geven hun vangsten door, terwijl nauwkeurige rapporten betreffende benodigdheden op elk gebied vanaf de wal worden verstuurd
Dus een efficiënt systeem in de  operatie,  om de wal organisatie in verbinding te stellen met de mannen op ze. Deze wal depots bedienen meer dan vijf honderd  gemeenten en steden door het zuidelijk deel van Afrika.

Elke trawler die aan de kade meert na in zee te zijn geweest voor een gemiddelde periode van vijf en een halve dag in iedere week, vindt het lossen en de verzending vloeiend plaats, want hoeveelheden en bestemmingen zijn bekende factoren.

Twee maal per week rijdt er een “bederfelijke lading trein”, bekend onder naam  “55Down”, de snelste van haar soort in Zuid Afrika en neemt de verse vis leveringen benodigd voor de Witwatersrand, op haar zes en dertig uur durende reis mee naar Johannesburg. Het gehele gebied van de Witwatersrand heeft nu een 24 urige, zeven dagen per weekse vis levering diensten, even efficiënt als ergens anders in de wereld...

De I&J vrieshuizen in Kazerne egaliseren de situatie door buffer voorraden te handhaven..
Nadat de onmiddellijke behoeften van de lokale en binnenlandse markten zijn voorzien, worden de overschotten naar de fabrieken in Kaapstad gebracht om te worden gefileerd om te worden ingevroren of verwerkt.
Levers, rijk aan vitamine A. worden naar een olie verwerking fabriek gestuurd, terwijl de koppen en afval wordt verwerkt tot  een hoge kwaliteit van vismeel,in een fabriek in de dokken.
Alle distributie centra's in het binnenland zijn gereorganiseerd en uitgebreid om plaats te maken voor de stijgende vraag naar vis, wat is opgejut door een fantasierijke reclame campagne.
Een voorbeeld is het nieuwe depot in Johannesburg, die tweemaal zo groot werd gebouwd dan het pand in Kazerne.
Echte, zelfs het nieuwe gebouw bleek al vrij snel onvoldoende groot te zijn ,zo dat uitbreiding moest worden gerealiseerd, wat een verder uitbreiding van 1100 vierkante meters vloeroppervlakte inhield.

Een van de voornaamste redenen voor een toenemende groei van de consumptie van vis in de binnenlandse gebieden, moet gezocht worden in de ontwikkeling van de smaak voor het product in dit deel van de Afrikaanse bevolking.
De Afrikaanse mijnwerkers waren blij met de toevoeging aan hun dieet van voedzame vis, die in een enorme hoeveelheid iedere nacht aan de kampen werd geleverd.
Een serie van advertenties moedigen de gebruikers aan om creatief te zijn  met de I&J producten.

In toevoeging tot de verse vis, vriest en verpakt de maatschappij ook hele vissen in of filets, gerookte filets, ingevroren haaien vinnen voor de soep, ingevroren groenten en een aantal voorbereide producten, zoals agar-agar, vitamine A levertraan, marina Weense sausen en ingeblikt huisdieren voedsel.


Wordt vervolgd

[J.H.]

Stokvis, Stockfish,Hake, Heek.
Wordt gevist op de banken zuid-oost en West van Cape Agulhas en ook t.h.v Port Nolloth, Namaqualand
Grootste Hake visgronden is op de West Bank,net noord van Kaapstad, rond Dassen Eiland en t.h.v. Cape Columbine.

[J.H.]

Geelbek, Cape Salmon, Teraglin.
De naam Cape Salmon wordt ook weleens gegeven aan de Kabeljou en de Springer.
Wordt alleen gevonden in Zuid Afrikaanse wateren, van Table Bay tot Natal.

Trouwens een heel lekkere vis, we kochten die vaak van een Ijmuidense vrouw die in de vismarkt van Kaapstad werkte.

[J.H.]

Makriel, Mackerel.
Wordt gevist op de Cape West Coast en van False Bay tot Natal.

[J.H.]

Maasbanker, Horse Mackerel.
Wordt gevist van St Helena Bay tot Natal, kleine hoeveelheden ook wel t.h.v Walvis Bay.
In 1954 werd er 134000 ton van gevist en naar Amerika verscheept in blik als Jack Mackerel.
De naam "Maasbanker" komt van de Ned. pioniers die de vis vergeleken met een vis die in de rivier Maas werd gevangen.

[J.H.]

Klipkabeljou, Rock Cod.
Er zijn verschillende type Rock Cod, het hoofd  type wordt gevist in Zuid Afrikaanse wateren en is de Ascension Island Rock Cod en wordt gevonden in Table Bay en False Bay

[J.H.]

Boeskop, Stonebass, Wreckfish,Black Bess, Bofaro.
De vis verschijnt van Table tot Natal, is een zeldzame vis maar verschijnt af en toe in grote aantallen, de levers zijn zeer rijk aan vitamine A olie van zeer hoog gehalte.

[vreemdeling]

Herdenking van 100 jaar duurzame visserij.         no.6

Een voortreffelijk voorbeeld van de ondersteunende en instructieve effecten voor de advertentie compagnes van de firma en de snel spreidende populariteit van de producten van de maatschappij is te zien in het markt aandeel van de bevroren filets.. Spoedig nadat de diepvries vis sticks geïntroduceerd waren in de Amerikaanse markt, begon I&J  Fish Products (Pty) Ltd, een dochter maatschappij,  ze in Zuid Afrika op de markt te brengen.
Deze nieuwe lijn werd geruggensteund door een intensive advertentie campagne, om de lusteloosheid van de gebruiker af te breken.
Binnen drie jaar steeg de productie van 52 ton naar 23.000 ton..

Door verschillende ondergeschikte organisaties was  I & J in staat om een export markt te ontwikkelen, wat jaarlijks miljoenen in vreemde valuta verdiende.
In 1958 steeg de export door de maatschappij van vis en visproducten naar 4 miljoen Rand. Drie jaar later lieten de cijfers een stijging zien van 50%, of 17 miljoen Rand.
In 1962 volgde C.S.Milford, M.G.Deacon op als de voorzitter van de South Atlantic Corporation, die de grote vis compagnie en haar vele ondergeschikte afdelingen, controleerde.

Van de vloot van vier en vijftig trawlers, waren er dertig die vanuit Kaapstad visten, negen vanuit Port Elizabeth, vier vanuit de Mosselbaai, twee vanuit East London en twee vanuit Durban.

Snel Ingevroren Groenten.
Op hetzelfde moment dat I & J begonnen met vis in te vriezen en een distributie netwerk ontwikkelde voor haar producten, vestigde een maatschappij, genaamd Frozen Food Co ( Pty )  Ltd.  zich een markt voor ingevroren vis in de Congo.
Het begon met de I & J producten te distribueren en de relatie groeide snel tussen de beide maatschappijen. Rond 1962 bezat I & J 40 % van Frozen Food, die ook diepvries fruit en groenten verkocht, zowel in Afrika als overzee.
Gedurende dezelfde periode had Kalk Bay Fisheries Home Preserves Company ( Pty ) Ltd., Angol Union Food Industries ( Pty )  Ltd. en Madchonochie Bros Ltd. gekocht.
Met als resultaat dat I & J begonnen met de diepvries van groenten.
In 1965 werd een nieuwe vestiging geopend in Springs en  L & J begonnen diepvries erwten en  voorgebakken aaardappelchips te produceren.
In Kaapstad, bij de I & J Diep River fabriek, was vis drogen niet meer van toepassing en de fabriek werd gemoderniseerd en rond 1965 produceerde de maatschappij daar   diepvries erwten, bonen, brocoli en gemengde groenten,

In 1970 werd het volledige aandelen kapitaal van Machonochie Bros en Home Preserves, die beheerd werden door Kalk Baai Fisherie, aan I & J verkocht.

De Verwerking in Woodstock, rond 1960
Een eeuw trawl visserij.

Gedurende de laatste honderd jaar is elk aspect in de trawl visserij veranderd.
In de eerste jaren van de I & J geschiedenis, vond de visserij plaatst op kleine ( 35 meter ), trawlers, door stoom aangedreven en bemand met de hardste zeelui.
Ons werd verteld dat de visserij gewoonlijk plaats vond op de Agulhas bank en dat  een vangst van 20 ton vis per dag, normaal was.
Tegenwoordig vissen  I & J met moderne trawlers en vissen vijf of 6 dagen aan een, komen dan terug naar Kaapstad met een gemiddelde vangst van vijftig of zestig ton.

De hedendaagse visserlui zijn niet de harde en kleurrijke karakter van voorheen.....
zij zijn vakkundig opgeleid, waarbij veel aandacht wordt besteed aan veiligheid en kwaliteit,
De hedendaagse vangsten worden met de uiterste zorg behandeld, zodat alleen de verste en beste kwaliteit heek kan worden geleverd aan de I & J fabrieken.
Op foto's op de brochure is te zien hoe een vol net op het dek van een zijtrawler wordt gestort. Vroeger werden de zijtrawlers,  zijwinders genoemd.
Op de foto's is ook te zien hoe de vis wordt gesorteerd, met de hand gestript en op het dek. Tegenwoordig wordt met machines van de vangst de kop afgesneden, gestript en de vis verwerking vindt plaats in een schone en gecontroleerde omgeving van het fabrieksdek van de trawlers.

De vis werd tot laat in de zeventiger jaren gesorteerd en verpakt in rieten manden.
Tegenwoordig hebben plastic bakken de plaats ingenomen van de rieten manden.

Op de foto is ook te zien hoe een volle kuil vis wordt geleegd in de opslag ruimte van een moderne  I & J trawler, Tegenwoordig zijn de vriestrawlers in de I & J vloot allemaal hektrawlers..
De vangst wordt aan boord van de normale trawlers. ontkopt, gestript en opgeslagen op ijs,, terwijl op de vriestrawlers Boronia en Bleubell, het wordt verwerkt tot, op zee ingevroren producten.
Ontkoppen, strippen en fileren gebeurd door geavanceerde machines.

Een Eeuw van verwerking.
Toen George Irvin de eerste visserij beelden bekeek in Zuid Afrika in 1902. viel hem op dat de vishandel werd gedomineerd door de beugvissers en dat de vangsten  in bepaalde hoeveelheden werden verkocht van geen bepaald gewicht of grootte en dat de prijzen dramatisch varieerden ten gevolge van aanbod  van de aanvoer.
Honderd jaar later is de situatie heel veel veranderd.
De vangsten van I & J  worden geregistreerd en gevolgd, op elk moment van het vissen en de verwerking procedure.
De grootste en voornaamste verwerking mogelijkheid is in Woodstock, waar een vernieuwd deel van toegevoegde waarde van heek producten wordt gemaakt, gebruik makend van de verste vis als ruwe grondstof.
En in Paarden eiland, waar een toegevoegde waarde verwerking van een selectie met vis omhulde visproducten worden vervaardigd, met inbegrip van de I & J vis vingers,
een product, waar drie generaties van Zuid Afrikaanse kinderen mee opgegroeid zijn.

De I & L voedsel verwerking fabrieken zijn de enige Zuid Afrikaanse vis fabrieken die officieel erkend zijn door  de Internationale Voedsel  Standaard en de  Wereld Standaard voor Voedsel Veiligheid.

Rieten manden met vis worden gelost bij de I & J ondernemingen op de Noord kade op de ongedateerde foto's op de brochure. De samenstelling van de vangst bekijkend, waarbij ook pangas en witte stumpnose vissen bij zitten, moet de vis afkomstig zijn van een kleine trawler, die gevist heeft bij de Zuid kust rond 1950.

Sorteren en de prijs bepalen op de Noord kade,  Kijk, hoe de vis in aluminium vis vaten wordt gestort en hoe grote, onregelmatige stukken ijs de vangst moet koud houden.
De tegenwoordige vangsten worden bijvoorbeeld behandeld met leren handschoenen.

Maasbanker( hors makreel ) worden in de pekel gezet voor verwerking tot Zuid Afrikaanse Kippers, in de Maitland fabriek van I & J.

In de vroege jaren rond 1950 was er een grote vraag naar gezouten vis van uit toen, Rhodesië en Congo ( nu Zimbabwe, Democratische Republiek van Congo en Congo Brazzaville ). De vis werd per trein naar Rhodesië gestuurd en verscheept, via Matadi, naar de Congo,.

Vis wordt klaargemaakt voor de rokerij in I & J  fabriek in Maitland.

In 2010 opent  I & J een belangrijke geavanceerde verwerking fabriek in Woodstock.

Van de veel bewonderde Star of the South tot de geavanceerde moderne vriestrawler Bluebell en Boronia, zijn de trawlers altijd de handelsvoorrraad geweest.

Ons is altijd verteld dat in de begin jaren, het merendeel van de visser bemanningen ruige mannen waren uit Scandinavië, Engeland, Amerika, Frankrijk en zelfs uit Rusland. Zij visten met de trawlers die half zo groot waren als de huidige trawlers en leefden in een samengepakte gemeenschap, in het voorin van het schip.
De huidige I & J vloot bestaat uit vijf moderne trawlers, de Freesia,  Fuchsia, Forest Lily, Foxglove, en Flame Thorn en de geavanceerde vriestrawlers Boronia en Bluebell.

In 1911 viste de Annie Irvin  bij East London onder commando van de Deense schipper Charlie Olsen.. Zij was een van de eerste trawlers die voor I & J viste, De andere waren  de Richard Irvin,  Berea, Fox, Nightingale, Nidaros,  Evelyn,  Star of the South,  Bluff en de Midge.

De 492 Brt. ton en 50 meter lang Grootvlei,  arriveerde in 1948 in Kaapstad.
Op dat moment was zij de grootste trawler van Zuid Afrika en haar record vangst was
143 ton op één reis en dat record bleef nog veel jaren bestaan.

De Prima 1, een fabriek hektrawler die in 1968 voor I & J begon te vissen, was zo succesvol dat de 12 Protea klasse schepen,  werden ontworpen  naar haar specificaties.

De Boronia werd in 1997 toegevoegd aan de I & J vloot. Zij was in 1992 in Noorwegen gebouwd en werd aangekocht voor de prijs van 50 miljoen Rand.
De Boronia en haar zusterschip  Bluebell zijn moderne vries trawlers, geschikt om op zee ingevroren producten van de hoogste kwaliteit te produceren.

Wordt vervolgd