Welkom, Gast. Alsjeblieft inloggen of registreren.
28-03-2024, 23:37:35
Startpagina Help Zoek Inloggen Registreren
Nieuws: http://jolybit.nl De nieuwe trading hulp website is in de maak. U kunt hem wel al gebruiken.

+  Vraag en antwoord & Wie wat waar
|-+  Hoofdindex
| |-+  Praatgroep Scheveningen
| | |-+  Visserijmonumenten
« vorige volgende »
Pagina's: 1 2 3 4 [5] Omlaag Print
Auteur Topic: Visserijmonumenten  (gelezen 74628 keer)
peter.rog
Gast
« Antwoord #60 Gepost op: 24-11-2009, 12:51:26 »

Kadijksplein in Amsterdam

Zeeman door Joost Barbiers,

Joost Barbiers (1949)
De zeeman is een statisch beeld, eenvoudig in compositie. De contouren van de kleding zijn slechts grof aangegeven en bepalen het volume, terwijl verdere detaillering geheel is weggelaten. Deze kenmerken zijn karakteristiek voor het oeuvre van Joost Barbiers, die bij voorkeur in steen werkt. Aanvankelijk werkte hij figuratief maar na ca 1983 legde hij zich geheel toe op abstracte beelden.
Gelogd
Wybe-M2
Gast
« Antwoord #61 Gepost op: 14-04-2010, 20:16:20 »

EEN ZEE VAN TRANEN

URK – ,,Dank je wel, Jurie. Dit boek is van heel bijzondere waarde. Het brengt onder woorden wat we zelf niet kunnen vertellen. Ik weet zeker dat velen blij zullen zijn met dit document.´´
 
Op de dag af 34 jaar na de vermissing van de UK 63 werd zaterdagmiddag 20 maart in het Urker museum het boek ´Een zee van tranen´ gepresenteerd. Auteur Jurie van den Berg overhandigde het boek aan zijn beide nichtjes Lummetje. Lummetje Brands-van den Berg verloor op die zwarte dag in 1976 haar vader Jurie en twee broers (Jan Jurie en Roelof). Lummetje Bakker-van den Berg verloor die dag haar eerste man Frans Kramer, nadat ze in 1954 als peuter haar vader Jan op de UK 60 had verloren.


Jurie van den Berg overhandigt in het Urker museum het eerste exemplaar van ´Een zee van tranen´ aan Lummetje Bakker-van den Berg en Lummetje Brands-van den Berg
 
Het vergaan van de hekkotter UK 63 is nooit helemaal opgehelderd. Het was half maart mooi weer. Bijna vier maanden later wordt het wrak gevonden. Duikers zien geen grote beschadiging. Toch vermoedt de familie dat een aanvaring de oorzaak moet zijn geweest. Een grote boeggolf van een tanker zou al genoeg kunnen zijn geweest om een schip als de UK 63 te doen kapseizen. Drie van de vijf opvarenden worden nooit gevonden.
 
In de stormramp van woensdag 6 op donderdag 7 oktober 1954 kapseist de UK 60 ´Neeltje´. Vier bemanningsleden zitten beneden in een luchtbel. Na tien tot vijftien minuten op de kop knapt de mast op de zeebodem af en kantelt de kotter weer. Als de mannen boven komen is de opbouw met schipper Jan van den Berg weg. Diezelfde nacht vergaat de UK 174 ´Hendrika´. Van de toen één jaar jonge kotter en haar vijf bemanningsleden (waaronder de gebroeders Rijke, Cornelis en Hendrik Kapitein) wordt nooit meer iets gevonden.
 
Lummetje Bakker-van den Berg woont tegenwoordig in Scheveningen. Met het nieuwe boek in haar handen sprak ze in het museum een kort dankwoord aan het adres van haar neef Jurie. Voor de fijngevoelige benadering. Zware bladzijden uit haar leven staan beschreven in ´Een zee van tranen´. Toch noemt zij het goed dat over dit beladen onderwerp een boek is verschenen. Van historisch belang, dat de schaduwkant van de visserij in een onvergetelijk kader zet. Zij heeft er bij ervaring weet van dat er thuis nooit over gesproken kon worden. Het was te emotioneel. Die emoties kwamen met alle kracht boven na het vergaan van de FD 141 ´Larissa´ in november 1994. ,,Nu hebben we een boek en kunnen we zeggen: lees het maar, zo is het gebeurd.´´
 
Auteur Jurie van den Berg – voormalig visserman en nu kraanmachinist – begon drie jaar geleden na twee boeken over Urker kotters met het schrijven van ´Een zee van tranen´. De gebeurtenissen in de familie hebben hem gestempeld. Als de dag van gister voelt hij de sfeer na de ramp van 1976. Als kleine jongen was hij al gefascineerd door het Urker Vissersmonument. Het beeld van die vrouw en rondom al die zwarte platen vol namen van jonge mannen. Wie waren het? Wat is er gebeurd?
 
Een uitermate teer onderwerp, en persoonlijk ging Van den Berg daarom bij nabestaanden langs. Want het is niet zijn bedoeling om oude wonden open te rijten, wel om de herinnering levend te houden en zo troost te bieden. Van niemand kreeg Van den Berg een negatieve reactie. Sterker: de meesten vonden dat er allang zo´n boek had moeten zijn. Ook voor hemzelf was het geestelijk en emotioneel een zware klus. Dat werd nog verdiept toen hij na een oproep in Visserijnieuws voor informatie voor zijn boek op zaterdagmorgen zijn neef Jan van den Berg op de Urker haven sprak. Enkele maanden later verongelukte Jan op 39-jarige leeftijd aan boord van de Z 571 ´Custos Deus´.
 
,,Het is van begin tot eind alleen maar ellende´´, zei Van den Berg bij zijn presentatie. De visserij heeft Urk op de kaart gezet en welvaart gebracht. Maar het heeft veel gekost. Enorm veel. In het boek staan 434 mannen en jongens en één vrouw, die door hun werkzaamheden op zee om het leven zijn gekomen. Alle Urkers die de afgelopen tweehonderd jaar op zee zijn omgekomen. Dat zijn meer namen dan op het monument staan gegraveerd. Van den Berg heeft ervoor gekozen ook hen die van buiten de visserij op het water zijn verongelukt te beschrijven, en ook heeft hij geboren Urkers die elders woonden in zijn boek genoemd.
 
Zeker elk Urker gezin op Urk en aan de wal zal ´Een zee met tranen´ willen lezen. Want het raakt iedere familie. Met een oplage van duizend stuks is dus haast geboden. Want het boek is een indrukwekkend document van het wee in de Urker visserijgeschiedenis, met heel veel researchwerk. Van den Berg verdient grote complimenten!

´Een zee van tranen´ telt 200 pagina´s op A4-formaat en is voorzien van een hard kaft. Het boek is te koop in het Urker museum, Het Drukpunt op de haven en het kan ook bij de auteur besteld worden. Telefoon: 0527-682563. E-mail: info(at)vandenbergmaritiem.nl De prijs van het boek is 24,50 euro. Voor verzendkosten per post komt er 3,50 euro bij. 

Bron: Visserijnieuws.nl

ISBN: 978-90-815209-1-1

UW WEG WAS IN DE ZEE.

EN DE ZEE ZAL HAAR DODEN TERUGGEVEN.


* 2010_boek_Urk_640_hg.jpg (67.08 KB, 464x640 - bekeken 3275 keer.)
Gelogd
viking
Gast
« Antwoord #62 Gepost op: 15-04-2010, 21:36:23 »

Het boek heb ik ook meteen na uitgave gekocht.
Van den Berg zijn hierboven geschreven woorden,dat als je langs de naamplaten bij het monument loopt en al die namen ziet,vraag je jezelf altijd wel af wat voor verhaal er achter die namen zit.
Denk dat menig Urker dat wel heeft/had.
Indrukwekkend boek als je het v/h begin af aan leest.
Dan kom je vaak tegen,hoe de tragedies in bepaalde families doortrekt oftewel terugkomt.
Zoals 1 familie waarin het hele mannelijke geslacht door de jaren heen is verdronken,wat ertoe
leidde dat deze bepaalde familienaam/achternaam op Urk niet meer voorkomt.
Een boek met ellende,kan een juiste benaming zijn.
Maar de herinneringen worden weer levend,namen hebben weer een leven gekregen.

gr Rob
Gelogd
viking
Gast
« Antwoord #63 Gepost op: 22-04-2010, 00:13:08 »

een bladzijde ui het boek ''een zee van tranen''.


* zee_van_tranen.JPG (89.24 KB, 768x576 - bekeken 2260 keer.)
Gelogd
poon
Gast
« Antwoord #64 Gepost op: 22-04-2010, 08:59:17 »

Ja rob het is een heel indrukwekkemd boek ik voer in die tijd ook van urk dat van die uk 204 waren er met twee scheveningers
af gestapt,maar het was ook een beetje onkunde je zet je tuigen met slecht weer meestal vast aan de bootd vast.,

Gr a.pronk
Gelogd
viking
Gast
« Antwoord #65 Gepost op: 23-04-2010, 01:08:11 »

Dat is zo Arie.
Ben genoeg met een kotter op Urk geweest,maar de tuigen zaten nog steeds(vanaf het binnenpakken) gesjord.
Alleen als de netten uitgestoken moesten worden,werden de sjorringen losgemaakt om dan de tuigen om te draaien,zodat ze net als bij een mattenvisser recht op het dek stonden.
Je weet dan kun je de netten makkelijker uit-en insteken.
Maar gezien de weersomstandigheden zal dat niet het geval geweest zijn.
Ze zouden vroeger over het IJsselmeer gekomen zijn.
Maar een collega kwam op het wad vast te zitten en hebben ze met een paar schepen aan hem liggen trekken.
De andere schepen zijn Harlingen binnen gegaan en de 204 met nog eentje zijn gaan schutten en naar Urk gegaan.
Toendertijd sleepten de kotters voor hun vislijn.
Ik denk dat door het uitscheren v/d lijn,voor het slepen,de sorringen(touw) losser zijn gaan zitten en later met stomen in dat barre weer,steeds losser en uiteindelijk los gegaan zijn.

Natuurlijk is na het slepen de lijn ook weer ingeschoren.
Je weet ook wel dat dit alles met de winch gebeurt,dat door blokken enz heentrekken.
Ik geloof niet dat ze nagelaten hebben de tuigen te sjorren.
Vele factoren speelden mee en is hun uiteindelijk noodlottig geworden.

vr. gr. Rob
Gelogd
Wybe-M2
Gast
« Antwoord #66 Gepost op: 29-04-2010, 13:21:09 »

In het Visserijmuseum te Vlaardingen blijkt op dit moment de tentoonstelling 'Met Man en Muis' te lopen. Met aandacht voor de geblevenen op zee en de vissersmonumenten in Nederland.

Expositie: "Met Man en Muis" van 4 maart t/m 11juli 2010.
 
Het onderwerp van de tentoonstelling is de visserman en de dood: de gevaren van de zee. Waar krijgt de visserman bij de uitoefening van zijn beroep op zee mee te maken. Hoe bereidde de visserman zich voor op de teelt, aan welke gevaren stond hij bloot en wat betekende het overlijden van de visser voor zijn familie; het thuisfront?
Belangrijke leidraad bij de opbouw van de tentoonstelling is het onverwachte waarmee een visserman te maken kreeg (en krijgt). Een visserman kan zich goed voorbereiden op een langdurig verblijf op zee en hopen dat stormweer en andere ellende hem bespaard zullen blijven, maar heeft geen vat op factoren die mede zijn veiligheid garanderen: slecht weer, oorlogen of averij (bijv. als gevolg van bijv. een aanvaring met een ander schip).
Het ‘op zee blijven’ van vissers had grote gevolgen voor de familie aan wal. De hoofdkostwinner viel weg en armoede lag op de loer. Wat blijft is de herinnering.
In de tentoonstelling zal aandacht worden besteed aan het verleden, maar zeker ook aan het heden. Ondanks de veranderende arbeidsomstandigheden en de mogelijkheid snel hulp in te roepen, blijft het beroep van vissers gevaarlijk. voor meer info: http://www.metmanenmuis.nl/


[Onderstaand affiche is van 1918, ontwerp: Albert Mos; kollektie Visserijmuseum Vlaardingen.]


* 1918_affiche_Gedenkt_de_Helden_640_hg.jpg (80.77 KB, 442x640 - bekeken 2749 keer.)
Gelogd
schubbereet
Gast
« Antwoord #67 Gepost op: 16-07-2010, 22:50:33 »

Wybe, heb je deze al Huh


* P7160026.jpg (132.53 KB, 800x600 - bekeken 2107 keer.)

* P7160027.jpg (130.9 KB, 506x661 - bekeken 2078 keer.)
Gelogd
Wybe-M2
Gast
« Antwoord #68 Gepost op: 19-07-2010, 23:44:29 »

Deze heb ik als reddersmonument op http://media.dorusrijkers.nl/album75 staan Schub.

Opgericht in 1931 n.a.v. de ramp met de stoomreddingboot Prins der Nederlanden die op 16 januari 1929 kapseisde bij een poging de bemanning van het Letse ms Valka te redden. Daarbij verdronken de 8 redders.
Toen zijn ook de namen van de  ramp met de  stoomreddingboot President van Heel van 24 Oktober 1921 (tijdens een reddingtocht naar een op de Maasvlakte in nood verkerende Franse lichter omgeslagen, waarbij zes van de zeven redders om het leven kwamen) er bij geplaatst.
Later ook de naam van schipper Arend Brinkman van de mrb President Jan Lels die op 18 januari 1952 overboord sloeg door een enorme grondzee bij een reddingspoging.

Dit monument heeft een heleboel namen. Oorspronkelijk was het 'Heldendood'. Ook wordt vaak gesproken over het beeld van 'de Helden der Zee'. of kortweg 'De Redder'. Maar ik heb ook wel gelezen dat ze het 'Dorus Rijkers' noemen.

De mrb Jan Lels staat in HvH op de bunker van het museum.
De strb President van Heel vaart nog als jacht.
De strb Prins der Nederlanden vaart wellicht ook nog, is ook tot jacht omgebouwd.

Dank voor het signaleren. Het is best een klus achter al die gegevens te komen.
« Laatste verandering: 19-07-2010, 23:46:56 door Wybe-M2 » Gelogd
Wybe-M2
Gast
« Antwoord #69 Gepost op: 22-08-2011, 01:33:51 »

T/m 31 augustus a.s. staat op het terrein van het Marinemuseum in Den Helder de tentoonstelling/installatie: Weduwen: Ode aan de liefde
9 Weduwen vertellen over hun geliefde die op zee gebleven is.

De installatie is gemaakt voor het Oerol-festival dit jaar in juni op Terschelling.

In september staat de installatie gepland voor het Muzeeum te Scheveningen, volgend jaar o.a Kattuk.

Meer info: HIER KLIKKEN


* IMG_0411_uitsn_800_br.jpg (88.33 KB, 800x415 - bekeken 1802 keer.)

* IMG_0421_800_br.jpg (112.18 KB, 800x600 - bekeken 1805 keer.)
Gelogd
Wybe-M2
Gast
« Antwoord #70 Gepost op: 18-01-2012, 15:42:31 »

In 2005 is in Katwijk het monument ' Voor de zonen van Katwijk die niet terugkeerden ' onthuld.

Voor meer informatie, zie http://media.dorusrijkers.nl/album462


Er is ook een boekje over verschenen:'  Op zee gebleven ' van Saskia Buitelaar.
Als iemand daar een exemplaar van overheeft, houd ik me aanbevolen.


* IMG_7190_uitsn_bew_800_br.jpg (94.95 KB, 800x440 - bekeken 2448 keer.)

* IMG_7191_uitsn_bew_800_br.jpg (135.98 KB, 800x549 - bekeken 2425 keer.)
Gelogd
Wybe-M2
Gast
« Antwoord #71 Gepost op: 01-02-2012, 15:40:19 »

In Middelharnis is onlangs bij het monument voor de Kofjekokertje [Schevenings: Jongste ??] een herdenking gehouden n.a.v het feit dat 100 jaar geleden de vissloep Anna niet weerkeerde.

Zie http://www.dorusrijkers.nl/forum/read.php?2,3890,6030,page=2#msg-6030


* foto_bew_600_br.jpg (121.97 KB, 600x443 - bekeken 1802 keer.)
Gelogd
Steffen A
Gast
« Antwoord #72 Gepost op: 20-08-2013, 22:17:16 »

De eerste

Een stukje geschiedenis over de eerste 2 namen op het monument.
Citaat
In de vroege morgen van 12 juni 1872 kwam het Nederlandsche kofschip "Twee Gebroeders", gezagvoerder Bakker, van Termunten aanzeilen met de loodsvlag in top.
De loodsen naar zee G.T. van Driessen, G.S. Folkers en A.S. Akkerman, begaven zich in de ijssloep die voor in de haven gereed lag om laatstgenoemde aan boord te brengen die aan de beurt was.
Het kofschip bleef onder zeil. In plaats van nu dat schip van achteren op te zeilen, dat zeer hard vaart had, zijn zij voor over gezeild en hebben daar gewend. Het kofschip is toen op de sloep gekomen die toen in de wending lag, en daardoor niet zo spoedig uit de weg kon komen, de mast van de sloep kwam tegen het kluifhout van het kofschip aan, waardoor de sloep kenterde, omsloeg en onder water geraakte, en de drie personen te water kwamen.
Van het kofschip zijn einden touw toegeworpen, waarvan de loods van Driessen het geluk had een te grijpen, die daardoor is gered.
De beide anderen zijn nog achter het schip gezien, de boot van het kofschip is te water gebracht, waarmee nog pogingen zijn aangewend tot redding, echter zonder gunstig gevolg, zodat de loodsen Agge Steffens Akkerman en Gerke Stoffers Folkers op ene noodlottige wijze zijn verdronken.
Na het ongeluk is de gezagvoerder van het kofschip in paniek geraakt en doorgevaren, daarbij tot het Doekegat achtervolgd door een sloep van het loodswezen met de commissaris aan boord, die het ongeluk had zien gebeuren. De door het schip uit het water geredde loods van Driessen werd bij Hoog Watum aan land gezet en moest zich verder maar zien te redden.
Later is de gezagvoerder gelukkig weer tot bedaren gekomen en nog dezelfde avond teruggezeild om een verklaring af te leggen.
Het lijk van loods Akkerman spoelde een week later op 19 Juni 1872 bij Hoog Watum aan, en een dag later werd ook loods Folkers gevonden. Met de ijssloep werden zij naar Delfzijl gebracht en nog dezelfden avond begraven.
« Laatste verandering: 21-08-2013, 08:02:49 door Steffen A » Gelogd
Pagina's: 1 2 3 4 [5] Omhoog Print 
« vorige volgende »
Ga naar:  


Login met gebruikersnaam, wachtwoord en sessielengte

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2006, Simple Machines LLC Valid XHTML 1.0! Valid CSS!