Herinneringën deel 1

[vreemdeling]

Heel vaak bekijk ik nog steeds de side "Schepen van Scheveningen"
Iedere keer opnieuw ontdek je nieuwe dingen..
Bv.
Bij de Sch. 72 ( Prins Bernhard ) staat een foto waarbij is vemeld.
J.Klein ( monteur )

Bij de Sch 10 ( foto van de Deense "snik " staat dezelfde J.Klein.
Echter zonder vermelding van naam

Volgens mij is dit dezelfde persoon die ooit in de gemeente raad van Den Haag heeft gezeten als afgevaardigde van de Boeren Partij ( boer Koekoek)

vreemdeling

[vreemdeling]

herinnering 2

In 1945 werd de Sch. 78 vrij gegeven.
Hieraan voorafgaande is er een strijd geweest tussen rederij A.den Dulk en rederij Tuit om welke logger hier sprake was.

Rederij Tuit claimde n.l.deze logger als zijnde de Sch. 16 Sumatra.

Uiteindelijk bleek het toch de Sch. 78 te zijn. Door de ex.schipper werd aan bijzondere kentekens dit schip als de Sch. 78 herkent.

Ik kan me best voorstellen dat verwarring mogelijk is, zeker als je de diverse foto's ziet , in hoedanige staat deze schepen terug keerden.

Maar wat mij wel bevreemd dat de 78 bij de Jong in Vlaardingen is gebouwd en de 16 bij de gebr. Boot te Leiderdorp.

Qua bouwwijze moet toch al verschil merkbaar zijn geweest.

Deze informatie uit 1952 van reder A.den Dulk.

Vreemdeling

[Rinus.N]

wat was jouw band met A den Dulk
vreemdeling

[vreemdeling]

Herinnering no.3

Op de side "Vis. Scheveningen " staat bij de gegevens van de Sch.121 het volgende geschreven.
Bijnaam van deze logger was de "Jeep "vanwege zijn snelheid en de korte masten van het schip.
 Van de korte achtermast weet ik de oorzaak.
Na ombouwing van stoom- naar motorlogger en visserij nummer verandering
had dit schip nog de normale masten.
Na de eerste teelt met deze omgebouwde logger, net voor het klaarmaken voor de trawlvisserij, werd besloten iets aan de achtermast te doen.

Schip werd verhaald naar de hijskraan aan de nieuwe haven, alwaar de achtermast met deze hijskraan uit het schip werd getakeld en netjes op de kade werd neergelegd.
Als zo'n mast op de kade ligt lijkt het heel wat, vooral als je altijd deze mast op je schip hebt zien staan en je geen benul hebt van het gedeelte wat onder deks zit.

Door het bedrijf wat de mast moest inkorten werd aan de schipper gevraagd...  Hoeveel moet er af...

Antwoord van de schipper was... Haalt er maar een stuk af, zonder aan te geven hoe groot dat stuk moest zijn.

Het stuk werd er afgezaagd en de mast terug geplaatst op het schip.

Maar nu bleek alras dat het verwijderde stuk wel erg groot was en de achtermast nu maar een "zielig " mastje was geworden, tot grote hilariteit van de aanwezige "kaairidders ".
Tegenover de voor mast  was er nu wel een groot lengte verschil ontstaan.
Boze tongen beweerden dat de schipper een "beetje "op had.

Waarschijnlijk is de voormast later ook ingekort om een betere balans te krijgen tussen voor en achtermast.

Vreemdeling

[jkleijn61]

De vreemdeling is volgens mij letterlijk en figuurlijk een "vreemdeling".

De monteur op de foto van de  SCH 72 is JAN KLEIJN (zoon van Jacob KLEIJN, jarenlang schipper geweest bij de rederij Frank Vrolijk ) en was mijn vader. De andere JAN KLEIJN ( en niet JAN KLEIN) was een neef van mijn vader en een zoon van LEEN KLEIJN, die een broer was van mijn opa JACOB KLEIJN.
Ik hoop dat de vreemdeling met dit antwoord voldoende is ingelicht, zo niet, dan ben ik altijd bereid nadere informatie te verstrekken!

Met vriendelijke groet,

J(an) KLEIJN

[vreemdeling]

Herinnering 4.

Zondag 3 september 1939 zal altijd in mijn geheugen blijven.
Nooit eerder had zo'n massa loggers voor de wal gelegen in afwachting van het hoog water.
In deze periode moest nog worden gewacht om binnen te kunnen lopen tot er voldoende water stond aan de ingang van de haven , ( defensie drempel tussen de beide havenhoofden )

Waterhoogte werd aangegeven op de semaphore door middel van zwarte rieten Kegels en ballen.
 1 bal was 10 palm
1 kegel was 2 palm.
Meestal kon je ongeveer bij 3 ballen ( 30 palm ) ,getoond op semaphore ,binnen lopen.

Wat was de reden dat er zo veel loggers voor de wal lagen.

Op vrijdag 1 september 1939 was 's morgens vroeg het Duitse leger Polen binnen gevallen.
Dezelfde dag werd door Engeland en Frankrijk de oorlog verklaard aan Duitsland.
De meeste schepen van de Scheveningse vloot waren op zee.
Waarschijnlijk werden de schepen met een radiotelefonie installatie door de reder gewaarschuwd en kregen het advies om naar Scheveningen terug te
keren. in afwachting van betere tijden.
Deze schepen waarschuwden op hun beurt de loggers zonder ontvang installaties.
Waarschijnlijk hadden de loggers vrijdagmiddag al "geschoten" en werd de vleet op zaterdagmorgen vroeg "gehaald ", waarna de thuisreis werd aanvaard.
De verwachting was dat de eerste loggers zondag in de loop van de middag zouden arriveren.
Het was een prachtige dag en de boulevard was niet alleen bevolkt met dagjesmensen maar ook met de vissersvrouwen en hun kinderen, benieuwd of hun man en vader, bemanningen van de diverse loggers , met hun schip ook al aan de kim zichtbaar was.
Veel schepen waren makkelijk herkenbaar.
De loggers van de rederij Roeleveld. aan hun scheepskleur ( Rood/ oranje met gele bies.) en rood/bruine of geel/okerkleurige zeilen.
 Loggers van Jaczn en Unie aan hun gekleurde verschansing.
Veel loggers waren door de diverse "bonbroodwinners "herkenbaar aan de stand van de masten, kleur van de zeilen, stuurhuis voor de mast, stuurhuis achter de mast, stuurhuis om de mast , buitenbrug enz.
De personen met hun kijkers hadden de aandacht van de vissersvrouwen.
Zodra er een logger aan de kim zichtbaar was, werd er gegist welke logger het was en zodra meer gegevens van het schip zichtbaar werden, kon een juist antwoord worden gegeven.
En met deze gegevens kon weer een of meerdere vissersvrouwen gerust gesteld worden dat hun man of zoon ook gearriveerd was.

In de namiddag, toen de semaphore genoeg water aan gaf, verplaatsten zich de wachtende meute naar de haven en al gauw liepen de eerste schepen binnen.

Zo ook mijn vader op een logger van de rederij Roeleveld en mijn broer op een logger van "Blauwtjes "'

Die avond waren er veel gelukkige gezinnen door de terug keer van mannen en kinderen.

De meeste van de schepen zijn niet weer naar zee vertrokken.
Voor ons brak al vrij spoedig een nieuwe fase in ons leven aan, nl. de inval van het Duitse  leger in ons land in mei 1940 en de 5 jaar durende bezetting.

Vreemdeling

[vreemdeling]

Herinnering 5.

Speelgoed.
In de vooroorlogse jaren waren wij niet zo ruim bedeeld met ons speelgoed in vergelijking met de jeugd van tegenwoordig.
Het mooiste van het mooiste is tegenwoordig denkbaar en vaak nog maar voor een korte periode.

Wij waren vroeger meer "self supporting " en vindingrijker.
Een fietswiel zonder spaken konden we gebruiken als hoepel. Als je met zo'n fietswiel ging hoepelen maakte dit veel kabaal in vergelijking met de toen in zwang zijnde houten hoepels. Vaak gebeurde het dan ook dat als je diverse keren heen en weer in de straat met je hoepel was gehold, dat er ergens wel een deur open ging en een boze buurvrouw je toe snauwde... "Joh, ga ergens anders hoepelen !      Opgehoepeld hier !

Dat zelfde fietswiel kon je ook gebruiken als vis net.
Een stuk van een oude jute aardappel zak rond de hoepel genaaid was de basis van dit visgerei. Bij de diverse rederij bedrijven was wel een oud stuk speerreep te krijgen. Hier mee werd een vierspruit aan de hoepel bevestigd en het restant van de speerreep werd op deze vierspruit bevestigd als sleeplijn.
Van je moeder mocht je wel een oude emmer meenemen of je vroeg bij de groentenboer om een gebruikte augurken of zuurkool blik.
Nu had je alles gereed om te kunnen gaan vissen.

Wij als bewoners van het oude dorp hadden hadden dan ook volop de gelegenheid om te gaan vissen, want toen was het kanaal bij de Havenkade en Haring kade nog niet gedempt.
In denk dat dit voor de jeugd van het Geuzen kwartier en Duindorp niet zo eenvoudig was in verband met het ontbreken van viswater. Of je zou het moeten gaan proberen in de vijvers van het Gemeente Museum.
Ik denk niet dat ze het daar erg plezierig hadden gevonden met de grote hoeveelheid prachtige goudvissen.

Op je visplekje aangekomen werd eerst je emmer of blik met behulp van het uiteinde van de treklijn met water gevuld. Je moest er wel voor zorgen dat je een goede knoop om het hengsel van de emmer legde, anders verspeelde je de emmer, wat dan weer de nodige trammelant thuis veroorzaakte.

Het vissen kon nu beginnen. Het net werd langs de kade van het kanaal te water gelaten en langs de kade voortgesleept. Regelmatig haalde je het net boven water en kon je zien of er wat in je net zat.
Meestal waren het stekelbaarsjes, grondelingen enz.
De gevangen vis werd in de emmer gedaan en na verloop van tijd vond je het genoeg en ging je de vangst  thuis tonen.
Meestal was dan de reactie... Joh, wat moet ik met die rommel. Ga die beesten terug gooien in het kanaal.
Soms was je eigenwijs en liet je de gevangen vissen in de emmer of blik rond zwemmen. Als je de volgende dag naar je vangst ging kijken, lagen de visjes met hun buik omhoog in de emmer. Mors dood en uiteindelijk moest je toch de rommel weggooien.

Maar in ieder geval had je zonder veel kosten en attributen vermaak gehad.

Vreemdeling

[zier]

vreemdeling je hoef met die duindorpers geen medelijden te hebben want wij visten met een draapje van de golfbrekers af op schol,ook al was het stervens koud met de winterdag.
zier

[witkwast]

Over Herinneringen gesproken.
Wij als Duindorpers konden ons heel goed vermaken op de breggetjes aan de oude haven. Daar zat ook een heel leger jongelui uit Scheveningen te vissen. De vangst was meestal een krabbetje van mini formaat. Maar ook de planken in de haven waarmee ze de tonnen van de logger rolden waren heerlijke vlotten. Daar zijn in het verleden talrijke jongens door de haven politie gesommeerd naar de kant te komen, om een uitbrander te krijgen. Ook hadden wij als Duindorpers de duinen, bunkers en vooral niet vergeten het strand. P.S. Eigenlijk was de haven voor heel de Scheveningse jeugd één grote speelplaats. Volgens mij hadden wij Duindorpers iets meer speel ruimte !

Witkwast   

[witkwast]

Herinneringen of nostalgie,

Mede door het schrijven van vreemdeling komen er gelijk weer allerlei nostalgische gedachten naar boven. Het is jammer dat vreemdeling niet in Duindorp is opgegroeid, dan had ie een hele andere beleving van Scheveningen en Duindorp. Ik begin zomaar ergens midden in, en dat is de jaarlijkse kermis op het Tesselseplein. zowel voor de kleuters als de opgeschoten jongeren was één grote happening. Met het treintje wat bij de kermis hoorde door Duindorp rijden tot de goede man een goeie bui had en ons trakteerde op een rit over de hele boelevard De groente boeren helpen om van hun oude waren af te komen. In de voor zomer zwemmen i/h afvoer kanaal. Van de week draaide ik een cd van Simon en Garfunkel en hoorde de hit The Boxer moest gelijk weer aan m'n nozem tijd denken alle gasten op de brommer en op de versier toer. Duindorp wijk no : 1 van Scheveningen !

Witkwast   

[vreemdeling]

Witkwast,

Wat speelruimte betreft, hadden wij in het dorp echt geen gebrek.
Waren er in de vooroorlogse jaren al bunkers in de zuid duinen ?

Zelf ook vaak genoeg gevist op de breggetjes, wat mij meestal een schrobbering opleverde van mijn moeder, omdat de breggetjes vaak glad en vet waren en onze kleren dan ook goed smerig waren.

Proef ik in uw reactie een onderlinge "strijd " of enige "onverdraagzaamheid "
tussen de bevolkingsgroepen uit Duindorp en Dorp.
Wij waren toch immers dezelfde bevolkings groep met onderlinge familie banden in Duindorp en Dorp en hoeveel jongens en meisjes uit deze twee bevolkings delen hebben verkering met elkaar gehad waaruit vele huwelijken zijn gesloten.

Was er voor de oorlog al een kermis in Duindorp ?
Witkwast even goede vrienden.
Prettig weekend

Vreemdeling 

[zier]

hi.hi.hi........daar gaan we weer ,vlieg mekaar niet in de haren.

witkwast ik mot je coriseeren onze breggetjes waren tussen de helling en het sluisje en ons zwembad was de kom.
in de kom kon je alles zwemmen leren aan het strandje het schuine dijkje de bovenste balk.
als je het al een beetje kon en het niet te druk was en de waterstand goed dan voor de eerste keer van het trapje onderaan het dijkje naar de onderste balk,dan bleef je een half uur zitten bibberen op die balk van de zenuwen en dan weer terug en als je dat gehaald had voelde je je een hele vent.
zier


p/s er was wel enigzinds een stijd ,want vlak na de oorlog zat iedereen in duindorp op de visserij en in dorp ja ........daar woonde zo'n beetje van alles,dus voelde je je eigen als duindorper zijnde zo'n beetje meer scheveninger.

en duindorp was meer zichtbaarder ,waar het begon en waar het eindigde.
en scheveningen was dat waziger het begon bij de nieuboerbrug maar waar hield het op??

voor mijn hield het bij de keizerstraat en de duinstraat op.

ben tog bezig .
ik ging wel eens met ne'n opoe mee naer katek naar familie in de oost of west gat met de blouwe tram dat was voor mijn een buitenland reis .
maar ik ging met me moeder ook wel eens met de van wijk mee dat was in mijn ogen ook een buitenland reis en de van.wijk was in mijn ogen een passagierschip.
hoe bedrieglijk kan dat soms wezen.

non schij ik eruit.

[Rinus.N]

in cafee de branding hield het toch op Zier

[zier]

ja dat bedoel ik rinus de keizerstraat.
zier

[Piet Es]

Voor wat betreft  Duindorp...

Hoe men het ook wendt of keert: Duindorp is vanaf zijn ontwikkeling aan het begin van de 20ste eeuw uitgegroeid tot het meest Scheveningse deel van het vissersdorp en is dit zeker tot aan het laatst van die eeuw steeds gebleven. Bij mijn verschillende tellingen van de klederdrachten scoorde Duindorp het hoogst terwijl bij mijn onderzoeken naar dialect nog zeer lang dáár de eigen spreektaal - het Schevenings - het meest werd gehoord. De geschiedenis van Scheveningen volgend is een en ander ook heel verklaarbaar. Terwijl aan het begin van de 20ste eeuw de slopershamer een flink deel van het oude dorp neerhaalde, vertrok een groot deel van de gerenommeerde vissersfamilies van oudsher naar de inmiddels nieuw voor hen opgetrokken woonwijk Duindorp. De media hebben Duindorp in de afgelopen jaren vaak en zeer zeker goeddeels ten onrechte in het verdomhoekje gezet; een toenmalige stedelijke krant was daar destijds nogal sterk in (o.a. "De spelonken van Scheveningen") en ik heb mij daar regelmatig met ingezonden brieven en artikelen fel tegen verzet. Zie  hiernavolgend bij [2] de tekst van een van deze reacties.

Ik ben niet in Duindorp geboren, maar ik kan mij de trots en de nostalgische gevoelens van de Duindorpers en oud-Duindorpers heel goed voorstellen. Soms voel ik zelfs wel eens een beetje gezonde jaloezie! Nergens sprak namelijk het hart van Scheveningen en de wereld van de visserij en van de visserman en zijn gezin meer dan daar: in Duindorp!

Piet Spaans