Herinneringen deel 3

[J.H.]

William Harker

[J.H.]

H-530-Queen Alexandra-

[J.H.]

Hallo Adje.
Ja men kan wel stellen dat het zeer rustig is op de site, niemand heeft wat te vertellen, misschien hebben ze hetzelfde als wat tremmer Carlill heeft gehad na zijn ontslag uit ziekenhuis
Vr.gr.
Jan.

[J.H.]

O-305-Francois Musin-

[J.H.]

Vroeger mocht nooit "vrouwvolk" aan boord.De trawlers die bij de aanvang van de twee wereld oorlogen vluchtelingen naar Engeland brachten hadden slechts bij hoge uitzonderingen vrouwen aan boord.
Maar een Oostends meisje uit een echte vissersfamilie Liliane Saudemont, wou en zou absoluut "visserin of zeevrouw" worden. Haar avontuur begon in sept. 1953, ze was 23 jaar en reeds lang smeedde ze allerlei plannen.
Zo wilde zij in Canada geraken waar men er geen punt van maakte dat vrouwen het beroep van een zeeman uit oefenende. Omdat zij geen geld had om te emigreren probeerde ze vermomd als matroos aan boord van de Noorse vrachtboot Loeksefjell te geraken en het lukte haar nog ook Het scip ging naar Montreal. De Canadese immigratiediensten kwamen er echter achter dat er iets niet klopte met de papieren van Liliane. Men koesterde argwaan over haar geslacht en toen er een geneeskundig onderzoek  aan te pas kwam, was het spelletje vlug uit. De Noren waren nog het meest verbaasd. Nooit had men in die stoere knaap een vrouw vermoed.  Zelfs het zwaarste werk had ze niet ontweken, ja, ze had zowaar de hut gedeeld  met een "echte" argeloze matroos....Ze belandde weer in Oostende en bleef dromen van de zee. In 1955 poogde ze het opnieuw. Vader  Saudemont vroeg aan rederij "Motorvisserij "of er geen werk was voor zijn zoon Leon, dat was er niet maar naam en adres werden toch maar genoteerd.
Op een donderdag toen de O-305 "Francois Musin "gereed lag om te gaan varen naar IJsland bleek de lichtmatroos te ontbreken. De walkapitein verklaarde dat die op zijn duim had plat geslagen en zei dat schipper Frederick Vanderwal, alias Free Wolle alvast buiten de sluizen mocht gaan liggen, hij zou ondertussen wel een andere matroos halen. een uur later kwam hij met een matroos die Free nog nooit had gezien. Men kon naar zee gaan en er behoefde door de onverwachte omstandigheden niet gemonsterd te worden dus was dat een goede kans voor Liliane. De O-305 verliet de haven. Toen ze een uurtje in zee waren kwam matroos Saudemont in de brug voor een roertorn, Free gaf de koers Nw. en zei "kameraad toon me je ID kaart dan kan ik je in het journaal zetten , toen Free Wolle de naam las ging hem meteen een licht op en dus stelde hij kordaat. "Luister eens na God ben ik hier meester aan boord, we zijn nu meer dan 3 mijl uit de kust en ben ik verplicht om een medisch onderzoek in te stellen. "Liliane vluchtte  naar buiten en ging huilend tegen de schoorsteen staan.. Free riep het kantoor op en zei dat hij een vrouw aan boord had i.p.v. een man.
Toen Free weer in de haven kwam stonden daar de Politie en de Havendienst, intussen had de rederij voor een andere matroos gezorgd. De Politie e.a. wilden graag weten hoe zij aan boord was gekomen. Toen men echter, probeerde de lichtmatroos die normaal had moeten meegaan te ondervragen bleek hij spoorloos verdwenen.
De rederij diende geen klacht wegens tijdverlies dat de O-305 had opgelopen. Liliane van haar kant was woedend, gezien geen enkele wet de aanwezigheid van vrouwen aan boord verbiedt, ze wilde haar gelijk halen, daarin gesterkt doordat er jaren geleden al eens een studente  met de vissers mee had mogen gaan met toestemming van de waterschout, voor  een studiereis. Zij vond dat als men mee mag om te studeren dit zeker ook moet kunnen om te werken. Vele weken heeft zij thuis gezeten en wilde niemand meer ontmoeten......
Schipper Frederick Vanderwalle  heeft in 1935  de bemanning van de Sch-135-Cornelia Maria gered, het schip is later door een Engelse trawler naar Engeland gebracht.
Uit Oostense Visserij.

[dekzwabber]

  Leuk artikel Jan .
Ga zo door,het wordt gewaardeerd.
Vr gr.
Adje.

[J.H.]

L-4770-Gay Lussac.
Geb.1948 te La Seine sur Mer.
Eign.Gebr. Gautier, Lorient
34.50 x 7.00 x 4.05 mtr.
450 pk Man.
In de nacht van 15 op 16- mei 1951- is het schip tijdens een storm vergaan met 16 man a/b  in de Ierse Zee.
Gr.
Jan.

[J.H.]

ex CF-62-Asama, als Alfie Cam, Australie.
Geb.bij Cook, Welton & Gemmell, Beverley-
.Eign. Neal & West Ltd, Cardiff.
1920-CF-62-Asama.
1929-Alfie Cam
Eign.Cam & Sons, New South Wales, Australie
1940-Royal Navy , Mijnenveger FY 97.
1944 terug naar eigenaar.
10-07-1953-gestrand nabij Eden , New South Wales, total loss.

[J.H.]

Radiant Med

[J.H.]

Radiant Med-

[J.H.]

Radiant Med geladen met 5,000 ton graan onderweg van Gent naar Pointe Noir , Congo, op 22-01-1984 stomende in het Engels Kanaal met een windkracht 10 ontstaan door een diepe depressie die naar de noord van Schotland trok,  zeer hoge zee en en zware regen buien, dus geen weer om gezellig een erfenisje te verdelen.
De 14 jarige 2,997 Brt metende Liberiaans motorschip Radiant Med was te middernacht t.h.v.  het eiland Alderney en klauwde haar weg door de storm. Eigenaar was  de
Maritime Star Shipping Ltd, Monrovia en manager Middle East Agents te Piraeus, Griekenland, 25 bemanning , waarvan de officieren Indiaas en de rest Filippijnen waren.
Kapitein was A. D' Souza en 1e stuurman Subhas Sing Tanwar, beide heren hadden Liberian Master certificaten uitgeven op hun Indiase Certificaten. Voor een klein diep afgeladen schip en met een 4,800 mijl reis in het voorschiet was ze blootgesteld aan het volle ongemak van een winterse Noord Atlantic. De Radiant Med had een gevaarlijke zwakte welke kon verergeren met een serieuze te lage inschatting van de sterkte van de zee. De Radiant Med had geen houten of patent luiken maar licht metalen pontons welke werden afgedekt door zeildoekse presennings het geheel werd op plaats gehouden door dwarsscheepse sluitbalken , 1 sluitbalk voor elke ponton, under de International Load Line Regulations werd dit als waterdicht beschouwd. Ongelukkig over de jaren waren sommige sluitbalken verdwenen en van degene die nog aan boord waren  konden niet correct geplaats worden door veranderingen aan het luikhoofd. Als plaatsvervanger voor de sluitbalken had kapitein D'Souza op het idee gebracht om touwen ladingnetten over de presennings te spannen, aardig idee voor op de Kager Plassen maar niet voor de Westerse aanloop in de winter van Het Kanaal . Met daglicht op de 23e was de R.M.30 mijl west van Guernsey en maakte weinig voorgang maar was vastbesloten om haar weg door de hoge zee te vechten. In zijn weigering om vaart te minderen Kapitei D'Souza  negeerde de regels van goed zeemanschap en strafte zijn schip onnodig.
Hier zal hij spijt van krijgen.
De wind was geruimd meer naar het westen en was nu kracht 11.Om 16.00 kwam 1e stuurman Tanwar op wacht. De motor van de R.M. stond nog steeds volaan en ze graafde haar kop diep in de aankomende muren van groene zeeen, de schroef raasde wild elke keer als het schip haar kont optilde , de lucht was vol buiswater en schuim wat van de brekende golftoppen waaide en haar dek was constant vol met schuimend water dat met begerige vingers aan de licht beschermde luikenhoofden trok. Om 17.00 het zwaar werkende schip sloeg hard met de kop in een toren hoge zee die ongezien in het duister voor het schip verrees en een lawine van water kwam over de boeg donderen in de lengte over het voordek, de angstige Tanwar aanschouwde dit met zijn gezicht tegen een stuurhuisraam gedrukt, het scheen dat het schip niet meer zal rijzen, maar rijzen deed ze en schudde het water van haar af met een vastberadenheid geboren uit wanhoop.Toen de hoeveelheid van schuimend water weg was van het dek zag Tanwar dat de 2e boom uit de mik was geslagen, de boom begon langzaam met het slingeren van het schip een steeds  grotere boog te maken over ruim 2. Tanwar riep de kapitein en deze was vlug in de brug en had snel de situatie overzien. aan de losgeslagen boom zat een groot laadblok en deze was op het ruim op een pallet gesjord en de pallet was op zijn beurt aan het luikhoofd gesjord. Als de sjorrings zouden breken dan werd en de presennings en de netten ook beschadigd . D'Souza nam de ennige optie die nog over was en bracht het schip voor de wind en zei tegende 1e stuurman dat hij met een ploeg aan dek moest gaan om te proberen de boom weer vast te zetten, aangezien er veel water over de ruimen liep werd het een hopeloze levensgevaarlijke taak,
Tanwar en zijn mannen waren gedwongen om weg te gaan maar ze hadden nog wel gezien dat de boom de presennings en netten van ruim 2 al aan flarden had gescheurd. Met geen sluitbalken op de pontons werd het een kwestie van tijd voordat de zee een of meerdere pontons eruit had gelicht. Toen D'Souza dit nieuws kreeg besloot hij om op de voorliggende koers verder het Kanaal in te stomen om een opperte te verkrijgen, ongelukkiger wijs was de dichtstbij zijnde opperte de oostkant van Cherbourg  schiereiland en dat was 120 mijl stomen.
In het begin maakte de R.M. een goede voortgang, voor de wind werd haar dek soms onder water gezet er kwam dan ook wat water in het ruim maar dat konden de pompen bijhouden, voor een tijdje leek het gevaar geweken. dan, laat in de avond veranderde situatie dramatisch niet ten goede. Een hoge golf kwam aan boord en sloeg een ponton weg van ruim 2.
D'Souza zond een Mayday uit en dat werd beantwoord het Franse Marine fregat Casablanca welke 15 mijl ten westen van de R.M. was. De commandant nam aan on the spot controle van de reddings operatie onder de aanwijzingen van de Search and Rescue Centre op Cap de La Hague .Ook luisterde St.Peter Port Radio mee welke de redd. boot waarschuwde.
Nieuws dat de Franse Marine dicht bij was gaf enige verlichting aan de bemanning van de R.M., maar de positie van het schip veranderde snel. De wind was nu NW met een 10 meter hoge golven, elke golf dreigde het schip te bedelven, een 2e ponton was overboord gegaan en de pompen konden het nu niet meer aan.D'Souza gaf order om de sloepen buitenboord te draaien. In het midden van deze chaotische operatie kreeg de 2e assistent machinist een hartaanval en stierf, de eerste act van deze tragedie op die 23e januari was begonnen.
Kort voor middernacht de Casablanca werd gezien vanaf de R.M.Het fregat was 8 mijl verwijderd en vocht zich een weg naar de Liberiaan deze maakte 4 mijl per uur naar de NE. Conditie was dat het onmogelijk was voor de Casablanca om een boot te strijkenmaar er werd gepapporteerd dat er een helikopter onderweg was van Frankrijk. From nu aan zal het een race tegen de klok wordenomdat de R.M. steeds meer stabiliteit begon te verliezen, het schip rees niet meer gewillig als het door de zeeen naar beneden werd gedruktD'Souza werd bang dat zijn schip niet lang meer had te leven vroeg het fregat om dichter bij te komenen een poging te wagen om de bemanning van de R.M. te plukken maar dit werd absoluut geweigerd. De commandat stelde D'Souza voor om mer gang te maken om Cherbourg te hale of anders het schip bewesten de haven op het strand? te zetten, de R.M. was op dat moment 20 mijl WSW van Guernsey and stuurde een koers om het eiland aan de zuidzijde te passeren, ondanks grote risico gingen de 1e en2e machinist naar de motor en gaven het schip een snelheid van 10 mijl.
Op 24-januari te 00,52 kwam er bitter nieuws dat de helikopter was teruggekeerd door het slechte weer, 10 minuten later stopte de stuurinrichting van de R.M. en het schip verdaagde dwars zee. D"Souza besloot dat de tijd was gekomen om het schip te verlaten, hij riep de Casablanca op ,deze was een mijl of 2 weg, en vroeg om stand-bij te komen om hen op te pikken.
Goor het water in het ruim had het schip een grote slagzij over bakboord, en het was onmogelijk om stuurboord"s  sloep te strijken en bakboord's sloep liep klem en wilde niet zakken, de opblaasbare dinky werd overboord gezet en ging er gelijk vandoor voordat er iemand in kon springen. Op dit moment begon het schip te zinken. D'Souza en zijn mannen hadden verder geen alternatief anders dan overboord te springen. D'Souza en Tanwar leidde de weg naar overboord, gooide hun zelf in de roerige ijskoude zee, ze verdaagde in een shock toen ze in de ijzige zee terecht kwamen. Toen Tanwar boven water kwam zag hij 1 van de sloepen van de R.M. drijven vlakbij het zinkende schip, ging er naar toe en na een strijd dat alles uit hem haalde zag hij kans over het dolboord the klimmen, 4 anderen waren alreeds in de boot.
Tanwars opluchting was van korte duur, hij was in elkaar gezakt en lag op de bodem van de sloep, dan de R.M. rolde over en haar achter-antennemast viel op de sloep en deze werd zwaar beschadigd, zeer snel was de sloep vol water en dreef op de luchtkasten. Gelukkig voor de R.M. nog in leven zijnde bemanningsleden, St Peter Port Radio had het noodgeval gevolgd vanaf het begin. Toen het duidelijk werd  dat de R.M. ging zinken en de Casablanca weinig kon/ wilde doen om te helpen , St  Peter Port's  Habourmaster  mande  de redd. boot  bemanning op om assistentie te gaan verlenen. Varende in een zware storm met zeer hoge zee en met regen zo dicht als een gordijn, de Arun Class Sir William Arnold met Coxwain Scales maakte goede snelheid en ongeveer te 0300 kregen ze de Casablanca in het zicht. Het fregat lag op de wind ongeveer een mijl van de positie waar de R.M. was gezonken en had de volgelopen sloep in zijn zoeklicht. Schipper Scales bracht de redd.boot boven de wind van de sloep en zijn mannen gingen aan dek. Na super zeemanschap en bijzondere dapperheid de RNlI mannen trokken Tanwar en acht anderen half verdronken mensen uit de sloep, Een grote zoektocht werd uitgevoerd door andere schepen en RAF Sea King helikopters maar er werden geen overlevende meer gevonden.
Later de lichamen van kapitein D'Souza en 15  van zijn mensen  werden opgepikt.
Met een onderzoek gehouden op Guernsey een patholoog verklaarde dat al deze mannen door verdrinking om het leven waren gekomen en binnen 20 minuten dood waren ondanks dat ze een zwemvest droegen. Ze waren al in een staat van shock en hun benen gedroegen zich als onvrijwillige zeeankers , ze dreven met hun gezicht in de wind en waren langzaam gestikt door de zee brekende over hun hoofd.

[J.H.]

Vervolg Radiant Med

[J.H.]

Sir William Arnold, St, Peter Port

[dekzwabber]

Mooi verhaal jan,kom maar snel met een nieuwe.
 Hg Adje.

[J.H.]

Hallo Adje.
Wat ik niet snap in het verhaal is dat hij naar de Oostkant van Cherbourg wilde gaan een 120 mijl stomen terwijl een van de kanaal eilanden veel dichterbij was en dat hij Guernsey aan de zuidzijde zou passeren, nou dan had hij dat ding daar wel ergens aan de grond kunnen zetten of was naar St.Peter haven gegaan, of was daar ten anker gegaan, daar liggen ook wel grote cruise schepen en had hij ook opperte gehad.. Maar ja. we weten de reden niet en waren gelukkig niet ter plaatse , dus het blijft dan maar naar zijn bedoeling gissen.
gr.
Jan