Herinneringën deel 2

[vreemdeling]

En zo bleef het gaan. Nu pas bleek dat de schipper er niet op uit was om vis te
vangen.
Hij was bezig om betaling te eisen voor de zes flesjes bier en als er ooit een buitensporige prijs werd betaald, dan werd het nu wel zeker betaald door de mannen aan dek.
Tussen de Srobie bank en Wyre Dock zijn veel plekken met “vuile ” grond en Christy kende ze stuk voor stuk. Vanaf het vertrek uit Stornaway, tot aan het passeren van de  vuurtoren van Wyre koste het ons 3½ dag, van woensdag avond tot zondag morgen en gedurende deze gehele tijd waren de mensen niet van het dek af geweest, behalve voor een half uur, tijdens de maaltijden. Ik heb een man in slaap zien vallen tijdens het middag eten en hij viel met zijn hoofd in een bord soep.
Iedere bol breigaren aan boord was verbruikt en de mensen konden nog nauwelijks op hun benen staan. En sinds het vertrek uit Stornaway was er geen enkele vis in het visruim gebracht.. Zij waren nog steeds aan het boeten toen we de sluizen naderden en hun handen leken nu wel op stukken rauw vlees, Ik had het ook niet gemakkelijk.
Ik mocht wel iedere nacht gaan slapen vanaf middernacht tot aan het ontbijt, maar de meeste tijd stond ik te sturen. We meerden met de kop  bij de visafslag en Chrisby ramde te telegraaf op...Einde machine gebruik.
Als hij ook moe was, heeft hij het niet laten zien. Toen de laatste meertros was belegd riep hij tegen de stuurman op het voorschip... Gooi dat stelletje fabrieksarbeiders van de bak af  en wachtte tot deze onderdrukte mannen de trap van de bak afkwamen en niet eens meer in staat waren om nog te vloeken.
Terug kijkend, veronderstel ik dat de mannen zelf over hun lot hadden kunnen beslissen . Genoeg is Genoeg  en zij hadden het werk er bij neer kunnen gooien.
Maar deze mannen ware harde en kundige zeelui. Ze wisten goed wat dan de gevolgen waren. In de oude wetgeving die het leven aan boord van de zeelui regelt staat, dat de gezagvoerder van een schip naast God staat en een zeeman die weigert te gehoorzamen aan een wettelijke opdracht, wordt beschouwd als een crimineel en als zodanig zal worden behandeld. Als zij gezamenlijk werk hadden geweigerd, zou het muiterij zijn geweest. Met de consequentie dat bij binnenkomst van het schip zij voor het gerecht werden gedaagd en in alle waarschijnlijkheid, als de rechter familie was of werk connecties had met de reder, zij zwaar gestraft zouden worden. De voorgestelde straf maat zou worden bekeken met wat er tijdens de reis was voorgevallen, maar de straf zou niet worden kwijt gescholden. Met het gevolg dat deze uitspraak van de raad dat deze mannen zouden worden buiten gesloten, wat dan betekende, dat zij op de zwarte lijst van de reders werden geplaatst en geen werk meer  konden vinden aan boord van geen enkele trawler. En dat gedurende de periode dat de reders  vonden dat zij hun les hadden geleerd.
In dit speciale geval, moesten deze mannen een gezin onderhouden en Kerstfeest stond voor de deur. Zij hadden het geld nodig en zij waren nu niet bepaald in een winnende situatie.
Dit was mijn laatste reis bij schipper Christy. Toen ik bij het aanmonster kantoor kwam, was ik verwonderd dat het daar zo druk was en ik ontdekte al spoedig waarom.
Eddie Chard, de man van de eigenares van de trawler, was de man die over de logboeken ging en veranderingen aan bracht voor monstering op de diverse schepen.
En rond zijn kantoor waren veel mensen verzameld,
Tegen mij zei hij... Je oom Ernie is overgeplaatst als schipper op de Dinorah en hij heeft een boodschap voor je achter gelaten dat jij met hem mee kan gaan. En goed gehumeurd zei hij... Dan zie ik je donderdag morgen wel om te monsteren.
De Drusilla was altijd , met of zonder Christy,  een schip geweest met een hoge besomming. Het gerucht ging rond dat Christy zijn commando over het schip had overgedragen aan een ander en dat verklaarde de vele mensen die nu wel graag op de Drusilla wilde varen. Ik verliet het kantoor en probeerde niet de bewonderende blikken te zien van 2 of 3 andere leerlingen en de sympathieke blikken van wat ouderen.
Op elk van de 4 laatste reizen had ik goede afrekeningen van de besomming gehad en ik had wat geld gespaard. Het was tijd dat ik eens wat vakantie nam.
Donderdag, de dag van monstering, was ik de man die niet op kwam dagen en ik hield me uit de kijker tot de Dinorah goed en wel op zee zat.
De andere week zou er het gebruikelijke tekort aan arbeidskrachten zijn, door dat zij liever thuis bleven voor de Kerstdagen en Oud en Nieuwjaar. Het was dan ook niet zo moeilijk om goede plek te vinden op een goed schip en zeker voor een jongen, die 4 reizen achtereen had volgemaakt bij schipper Christy. In die tijd werd een man beoordeeld naar het type schip waar op hij had gevaren en de periode welke je op dat schip had gevaren. Maar dat had ik toen nog niet gerealiseerd.
Ik had veel geleerd op deze 4 reizen en ik was grote dank verschuldigd aan de mannen waar ik mee had gevaren en in het bijzonder bij schipper Christy, die toonde  met weinig woorden, wat de bevel voering op een trawler inhoudt.
Al deze mannen, van stuurman tot bootsman, hebben mij geholpen om van mij een goede trawler man de maken en ik ben blij dat ik hen heb ontmoet.

De man van wie dit verhaal afkomstig is, was de latere schipper John Niclin.

Einde,

[Maart]

Mooi stuk alweer

Maart

[zier]

Cor we zitte met smart te wachten op een nieuwe,we zitte al een week op een droogje.

[Post Boy]

maar moest jij met de emma
ook niet ver weg om vis te vangen???



Zier kwam iet vorders dan het kant van diep.


Dirk.

[jacobcramer]

domme vraag dus

[Post Boy]

Nee hoor Jacob ik zit maar te gek te steken.

Weet wel dat ie met de IJM-5 bij IJsland gevist heeft maar of ie met de Emma
daar ook geweest is weet ik niet.

[jacobcramer]

ik dacht misschien gaat er iemand wat vertellen
want het is zo stil hier

gr jaap

[Rinus.N]

Zier heeft met de Emma voor olie onderzoek gevaren van uit engeland

[vreemdeling]

Ik dacht misschien gaat er iemand iets vertellen, want het is zo stil hier
                                                                                           gr. Jaap

Zier, Post  Boy en Jacobcramer.
Wat in het vat zit ( geen jenever of whisky ) verzuurt nie.
Ik heb de afgelopen tijd aardig wat verteld, maar ben nu bezig aan een nieuwe reeks.

Ik wil u a.s. maandag iets vertellen over de stand en gang van zaken en de samenwerking met J.H.
Mocht J.H. dit bericht lezen in het verre Schotland, dan wil ik hem verzoeken om zijn Schotse e-mail adres naar mij te sturen, daar ik het adres heb gewist uit mijn bestand.
Stom van mij, maar ouderdom komt met gebreken.
Het betreft Thuringia
Allen een prettig weekend

Cor

[zier]

Ik vond anders het kant van diep al vert genoeg ,zeker met een bries met uitkomen,en et kant van diep kon je aardig uitreken .

[zier]

Degene die het AD heb wat zou dat voor een landsman geweest zijn op het voor pagina staat.??

[vreemdeling]

Een verhaal lezen duurt niet zolang , hooguit 10 minuten, en als je het nog eens overleest ben hoogstens 20 minuten kwijt.

Maar voor het verhaal op de site is geplaatst is er heel wat meer tijd voor nodig geweest om datzelfde verhaal zover te krijgen om het te kunnen plaatsen.

Het is in feite begonnen , toen na de plotselinge dood van Demarico (Cor Harteveld) op 1 juli van dit jaar, ik 2 boekwerken kreeg toegestuurd van J.H. ( Jan Harteveld ),
de broer van Cor, boeken, die oorspronkelijk waren bedoeld als verjaars geschenk voor broer Cor.  Ik vond het een grote eer dat ik dit mocht ontvangen van de, voor mij onbekende,  J.H.
Om dat er in één der boeken, wat in het Engels was geschreven, leuke verhalen stonden, wilde ik hier niet alleen van genieten en met medeweten van J.H. heb ik toen wat verhalen op de site geplaatst.  “Herringgirls “was het eerste verhaal.
Het andere boekwerk in het Frans geschreven, ging ook over trawlers, maar alleen  in dienst van de overheid als hulpvaartuigen voor de marine, zowel voor de Fransen, Engelsen en Duitsers overheid. Het leken mij geen leuke verhalen om die te vertalen , daar er geen visserij gebeuren in is beschreven.
.
Op 29 Oktober j.l. heb ik J.H. persoonlijk ontmoet in het ZMH in Scheveningen.
Hij vond het erg leuk dat de verhalen uit zijn boeken waren geplaatst, zodat zij in bredere kring gelezen konden worden en hij vertelde mij dat hij nog wel over veel meer verhalen beschikte die het lezen waard waren en als ik interesse had om ze te plaatsen, zou hij ze mij wel toe sturen.
Ik had de smaak te pakken van de eerste boeken en wilde ook wel wat andere verhalen plaatsen. En dat is niet bij één verhaaltje gebleven, zoals u hebt kunnen zien en sedert deze datum zijn er heel wat verhalen geplaatst.

Het kost enorm veel tijd.
Maar daar kan ik gelukkig over beschikken en ik ben de laatste anderhalve maand zeker 3 à 4 uur per dag in de weer geweest met deze bezigheid.

Ik had nu enkele dagen een rustpauze genomen wat nu natuurlijk resulteert als wat door enkelen als “stilte “ op de site wordt ervaren.

Ik krijg de verhalen in één of meerdere bijlage op mijn e-mail adres aangeleverd. Meestal zijn dat foto copieën. Een verhaal kan uit enkele bijlagen bestaan. Van deze bijlagen probeer ik  afdrukken te maken, waarna ik aan de slag kan gaan.
Ik kan nu in de huiskamer met de vertaling beginnen, Lukt het niet om een goede afdruk te maken, moet ik de vertaling rechtstreeks vanaf de computer doen. En het gebeurd dan vaak dat ik uren bezig ben op mijn “werkkamer “ een verdieping hoger en als dat ik de avond uren valt, is dit minder aangenaam voor mijn vrouw, die dan alleen in de huiskamer zit. Wat ik dan ook probeer te voorkomen, maar dat lukt niet altijd.
Het vertalen kost de meeste tijd. Als je het verhaal in de vreemde taal leest, weet en begrijp je wat er in staat. Met het letterlijk vertalen wordt dit moeilijker.
Zinsbouw is anders, woorden uit een bepaald dialect worden gebruikt en wat de huidige verhalen betreft ook veel uitdrukkingen en gebruiksvoorwerpen uit de visserij, waarvan de vertaling niet in woordenboeken of vertaal programma's is terug te vinden.
Zo kwam ik vorige week het woord Jo Jo stick tegen. Gelukkig wist ik wat het was.
Deze wetenschap had ik vorig jaar verkregen via een discussie op deze site tussen Zier en Postboy.
Zo ben ik ook het woord KIT tegen gekomen.
Wij zijn gewoon om de vangst bij binnenkomst in het aantal kisten vis te vermelden. De trawlers uit Grimsby, Hull en Fleetwood doen dat met het aantal KITS.
Bij navraag bij J.H. die bijna alles weet over de Engelse visserij, wist ook hij hier geen antwoord op.
Persoonlijk denk ik dat het een stalen vat is, wat wordt gebruikt bij het lossen van vis in de Engelse havens. Wat ik eens heb gezien toen ik met een schip achter een Engelse trawler lag, die in een haven aan het lossen was en waar ik een lekkere zooi schelvis heb geruild voor een paar pakjes sigaretten.

In het woordenboek is de vertaling ook “kit” zoals in “kolenkit “.
Zo vond ik ook in het boek van de Franse trawlers het woord “quintaux “
De Franse trawlers die bij New Foundland visten gaven hun vangst op in quintaux, wat een hoeveelheid gezouten en platgesneden kabeljauw is van ongeveer 55 kg.
Misschien weet Wybe M2, als bijna Fransman, de oorsprong hier van ?

Na de vertaling kan dan het verhaal  op de computer worden gezet. Maar hier in moeten veel zinnen worden veranderd door een andere zinsbouw als uit het vertaalde.
Daar ik geen opleiding voor directie secretaresse heb gevolgd moet mijn type werk met een vinger gebeuren, wat dus de nodige tijd vergt.
Als het verhaal af is, nogmaals enkele keren doorlezen, zinsbouw veranderen of andere woorden gebruiken en dan ook nog eens de spellingcontrole van de computer er op los laten.
En dan is het verhaal klaar en kan worden opgeslagen.
Maar om op de site te worden geplaatst mag per plaatsing het aantal schrijftekens niet meer zijn dan 10.000. Dus bij grotere verhalen weer eens kijken waar het verhaal moet worden opgedeeld en met copieëren en plakken, er meerdere afleveringen van te maken. En ook dat loopt nog wel eens fout, want bij de keuze van het aantal letter tekens kan de site het verhaal weigeren omdat het aantal van 10.000 is overschreden.
Wat meestal dan de oorzaak vindt door het meetellen van spaties als letterteken..
Dus dan mag je weer opnieuw met copieëren en plakken beginnen en wat zich dan ook weer verplaatst in de volgende afleveringen.
Ik ben nu bezig met een verhaal dat 2 e-mails beslaat, de 1e met 11 bijlagen en de 2e met 9 bijlagen en tijdens het schrijven ben ik tot de ontdekking gekomen dat tussen bijlage 11 en 12 er een bijlage is vergeten en het verhaal niet een aaneensluitend geheel is.
Hierna volgt nog een e-mail met een ander verhaal van 7 bijlagen.
Dus voorlopig kan ik vooruit, mits mijn vrouw geen bezwaar gaat maken door te grote afwezigheid in de huiselijke kring.

U allen een goede jaarwisseling en een voorspoedig 2013 toegewenst en met hopelijk veel leesgenot

Cor

[Maart]

Cor kijk ff in je bp

Maart

[Post Boy]

Cor, m,n complimenten hoor voor het vele werk dat je verricht en het plaatsen van deze
mooie verhalen.
Hoop dat je vrouwtje het niet erg vindt als je een paar uur achter je pc kruipt
kunnen wij weer genieten.

p.s Als je J.H. spreekt of maild doe hem maar de groeten.

Ik wens je een hele fijne jaarwisseling en gezond en voorspoedig 2013.


gr.Dirk.

[vreemdeling]

Dirk,
Bedank voor je goede wensen.
Ik zal mijn vrouw instrueren, moet mogelijk zijn als dochter van Maart de Herder.
Ondertussen van Maart een PB ontvangen waarin hij bevestigd dat een KIT
een ijzeren vat is, wat bij de lossing wordt gebruikt , met een inhoud van iets meer als een mand.
Ik hoop dat je gezondheid ( been ? ) weer 100% is.
Leuk, om op zo'n grote afstand met elkaar bezig te zijn.
Gr.
Cor