Herinneringen deel 3

[J.H.]

Springwater als Seacrest aan de grond en als jop van Wijsmuller

[J.H.]

Severn River als Amstelpark

[J.H.]

Middle River als Loussios

[vreemdeling]

Noordover 37   

De volgende morgen, werden wij om 5 uur gepord. Tijdens de vroege uren van de dag, was er een schip uit Aberdeen de haven binnen gelopen. Op dat schip was geen teken van leven te zien, dus haar bemanning zou wel zijn gaan slapen..
Wij nuttigden eerst ons ontbijt en de schipper gaf orders om de trossen los te gooien.
De stuurman en ik gingen naar het voorschip om daar de trossen  los te gooien, de anderen gingen naar het achterschip en één man ging de kade op om de trossen van de bolders op de kade los te gooien..
Ik zag de havenmeester naar het schip toe komen lopen.,
De stuurman was het eerst op het voorschip. Hij keek over boord en de hel brak los. Hij begon te gillen en te schreeuwen en schreeuwde naar de man op de kade dat hij zo vlug mogelijk de trossen van de bolders af moest gooien.
Wat is er nu gaande, dacht ik bij mijzelf. Ik keek over de boeg en daar hangend aan een tros, zag ik de fiets , die de haven in was gereden, in de avond er voor..
Nu zijn wij de pineut, dacht ik.
Hij zal ons een rot baan geven, als we eenmaal op zee zitten..
De voor tros werd van de bolder afgegooid en toen de tros in het water viel, gleed de fiets van de tros af en verdween weer in het water.
De havenmeester had juist de rand van de haven bereikt, maar had de fiets niet gezien...
De stuurman wenste hem met een goed gevoel, een goede morgen.
En wederzijds wenste hij ons een goede visserij toe..
Toen het schip langzaam van de kade af kwam, fluisterde de stuurman...... Wacht maar, tot we gaan vissen..
Een uur later stopten  wij, zetten de trawl uit en begonnen te vissen..
De schipper was niet in een goed humeur over onze heldendaden van de vorige avond.
Onze straf was, om de netten opslag te controleren en alles wat daar verder nog bij was..
Wij moesten daar een lijst van maken van elk ding in deze opslag ruimte en moesten toen alles weer terug plaatsen, zodat wij wisten waar elk onderdeel precies te vinden was.
Onze eerste trek was goed, zodat de schipper wat kalmeerde en alles weer normaal leek, maar dat was niet voor lang..
We hadden ongeveer een uur vis staan strippen, toen de schipper ons drieën bij hem in het stuurhuis riep..
Hij zei, dat hij zojuist met de schipper van de Aberdeen trawler had gesproken, die bij ons in de haven lag en hem vertelde dat zijn schip onder arrest was gesteld.
Klaarblijkelijk werden twee kippen en een fiets vermist..
De politie had de Aberdeen trawler doorzocht en zij mochten niet eerder vertrekken voor de eigendommen weer gevonden waren..
Hij vroeg ons op de man af, of dit iets met ons te maken had., wat wij stellig ontkenden..
Mijn maat zei tegen de schipper, dat het waarschijnlijk de "Deenies " ( bijnaam voor de Aberdeners ) dat wel gedaan zouden hebben,  want die stonden bekend om hun stelen en we slaagden er in de schipper gerust te stellen..
De visserij  was maar voor een korte tijd goed.
Na twee of drie trekken was de vis weer vertrokken..
De schipper besloot om van visgronden te verwisselen, wat twee uur stomen betekende,
Ik moest het eerste uur het schip sturen en mijn maat John zou mij aflossen.
Toen mijn wachtuur afgelopen was, ging de deur van het stuurhuis open en de schipper stapte naar binnen..
Wij waren er niet gelukkig mee, dat de schipper nog steeds in het stuurhuis was.
Toen hij binnen stapte, draaide ik mij om en keek naar hem en barstte in een lachbui uit..
Wat is er hier zo lollig, vroeg mijn maat.
De schipper draaide zich om, om te kijken waarom ik lachte..
Hij zei niets, maar hij keek niet blij.. Mijn maat nam het stuurwiel over en ik wilde vlug de deur uitstappen..
En waar denk jij wel heen te willen gaan,  kom meteen terug, gromde de schipper.
Mijn maat John stond te sturen met een stomme grijs op zijn gezicht, zich afvragend wat er zou gebeuren..
De schipper vroeg ons weer, of wij iets afwisten van de kippen..
Dit echt niet nog een keer.,.... eerlijk schipper, ik weet hier niets van..
Iedere minuut nu, dacht ik, dit is het.
De schipper drentelde nog eens door het stuurhuis en draaide zich om naar de roerganger..
Dit is je laatste kans, zei hij.
Weet jij zeker, dat jij niets af weet over die kippen..
Eerlijk schipper,..... ik weet er niets van,
Ik dacht dat de schipper hem een klap zou geven.
Ik deed mijn best om een eerlijk gezicht op te zetten, maar innerlijk moest ik er om lachen,
Het was ook zo grappig..
Dan mag jij mij dit uitleggen, zei de schipper en trok met een ruk de pet van mijn maat van zijn hoofd en hield die onder zijn neus..
John keek naar zijn pet, die bedekt was met kippen veren..
Dat was het, en ik barstte in een lachbui uit.
Hij was in de ketting bak geweest om de kippen te plukken.
Hij had zich zelf gecontroleerd of er nog veren op zijn kleding zaten, voor hij naar de brug kwam om te sturen, maar had er niet bij nagedacht, om naar zijn pet  te kijken..
De kippen smaakten heerlijk.
Wij maakten een grote pan stamppot op de kachel in het voorin en gaven de schipper ook zijn deel..
Wij konden verder niets doen..
Zijn enige commentaar was, dat er meer zout in de stamppot had gemoeten..
De rest van de reis verliep zonder wederwaardigheden voor bij..
Wij lachten nog een paar goed over dit kippen verhaal en uiteindelijk lachte de schipper ook mee..
Toen wij aankwamen  op de Humber rivier, kregen wij instructies om voor anker te gaan, om dat wij moesten wachten, tot de sluis open zou gaan..
Toen wij het anker lieten vallen, vloog er ook een wolk van kippen veren mee naar buiten..
Het leek wel een sneeuwstorm, ......met veren overal .
Het schip wat het dichtst bij ons voor anker lag, klaagde er over, dat het dek vol met veren lag en zij het dek moesten spoelen, alvorens zij de sluis binnen konden varen.
Ik maakte nog één reis op de Equerry
Op de uitreis naar de visgronden, moesten wij drie dagen in Aberdeen binnen liggen  voor problemen met de stoomketels..
Het karwei werd opgelapt voor zo goed als mogelijk was, maar het was maar een tijdelijke reparatie en toen wij weer eenmaal terug waren in Grimsby, moest er beslist worden, om meer geld te besteden aan reparaties of het schip naar de sloop te sturen.
Alles bij elkaar genomen, was de reis niet erg goed geweest, ofschoon wij niet naar de Faroer Eilanden gingen en daarom wij ook niet geconfronteerd konden worden met de kippen affaire..

De dag, nadat wij Aberdeen hadden verlaten, hadden wij vijf  verstekelingen aan boord..
Vijf van de grootste ratten, die ik ooit had gezien..
Zij werden het eerst op het voordek gezien, in de vroege morgen uren, op zoek naar voedsel op het voordek.
Ik kan eerlijk zeggen, dat in mijn periode aan boord van trawlers, ik bijna geen ratten heb gezien.. Gewoonlijk zijn ratten aan boord van schepen van een twee benige variëteit en ik heb er vaak met zo'n stel gevaren.
Het grootste gedeelte van de reis hebben wij geprobeerd de ratten te vangen en te doden.
Wij probeerden allerlei manieren.
Wij lagen voedsel op het voordek en wachtte af, om ze in een hinderlaag te lokken.
Wij hadden ons bewapend met hamers en steeksleutels en andere dingen, wat wij maar naar ze toe konden smijten en zelfs hebben wij geprobeerd vallen te maken..
Maar wij vingen er geen een.,
Zij waren de doortraptste soort ratten die je maar kunt voorstellen.
Op een dag betrapten wij ze  halverwege het schip aan SB en jaagde ze op naar het lever huisje. Alle vijf de ratten sprongen in een oude lever ketel,
We smeten het deksel dicht en schroefde het deksel stijf dicht..
Ik het lever huisje waren drie ketels om levers te koken.
Maar nu hadden wij vijf ratten opgesloten in een van de ketels.
Nu was de vraag,,,,,, wat gaan wij hier aan doen.,
Een stelde voor om de stoom in te schakelen, maar dat vonden wij een beetje te wreed en ik stelde voor om water in de ketel te pompen, om de ratten te laten verdrinken..
En dit voorstel werd met algemene stemmen goed gekeurd..
Wij vulden de ketel met water, gingen weg en lieten de ketel zo zes uur staan..
Na goed zes uur gingen vier van ons terug en begonnen het deksel los te schroeven.
Deze sluitingen werkten op een tegengewicht, wanneer je de klamp los schroeft, valt hij vanzelf open.
Wij wilden nu wel eens zien of de ratten op het water dreven, en wij verzamelde ons boven het deksel om in de ketel te kijken.
Het deksel vloog open en eruit sprongen de vijf vetste ratten, die je ooit in je leven te zien krijgt.
De volgende minuut waren wij allen aan het vechten, om de deur van het leverhuisje uit te komen, wat er opgemaakt was om slecht één persoon door te laten.
De ratten maakten ons echt bang.
Dre ratten verdwenen over het dek, terug, waar zij zich verborgen hielden.
Hierna lieten wij de ratten met rust.
De ratten hadden de strijd gewonnen.
Wij kwamen weer terug in Grimsby..
Ik besloot  aan de wal te blijven en een mijn diploma te halen voor derde man..
Ik ging naar de Zeevaartschool in Orwell straat, bij de haven, om daar de lessen te volgen..
Daar ontmoette ik een knul van dezelfde leeftijd als ik zelf en hij heette Alf Hodson, wiens vader een leraar van de school was.
Wij werden goede vrienden en voeren samen op verscheidene  gelegenheden daar na..
Wij slaagden beiden op 12 December 1958, met vlag en wimpel, op negentien jarige leeftijd

wordt vervolgd

[dekzwabber]

Springwater als Saint Marcouf, op de achtergrond de Silvaplana of Silvretta-

Als het de silvretta zou zijn ,is dit de latere Mebo 2 v Radio noordzee deze silvretta had ook nog een zusterschip?of was dat de Silvaplana?
Hg
Adje

[J.H.]

Ja klopt, de Silvaplana-1949, er was ook nog een derde de Valbella 1951 , Intercoast Scheepv.bedr. in beheer van Schellen.

[J.H.]

Silvaplana-1948

[J.H.]

Silvretta-1949, Jersey binnenlopend.

[J.H.]

Valbella-1951

[dekzwabber]

    Jh Hartelijkdank voor het plaatsen v/d foto's ik wist niet dat er nog een 3e in deze serie bestond, als ik zo naar de silvretta kijk met ingedachten die grote Zendmast in het midden, dan hoor ik bijwijze van spreken de radio programma's weer,jammer dat het schip een droevig einde heeft moeten mee maken(gebruikt als schietschijf voor de Libische marine)een slopers hamer had een waardiger einde voor deze coaster meer op zijn plaats geweest.
Hg.
Adje.

[J.H.]

Nou ja , ik denk dat die Libiërs meer plezier hebben gehad  met dat scheepje aan puin schieten dan een of andere sloper die met een zuur gezicht met z'n snijbrander te keer gaat. Voor die Libiërs was het natuurlijk "kaassie" ze hadden nu iets wat niet terug schoot en dat zijn ze niet zo gewend

[vreemdeling]

Noordover 38

Ik monsterde weer op de Bombardier na de Kerstdagen en wij vertrokken naar de Witte Zee. Schipper was Vic Meech en daar het mijn derde keer was dat ik bij hem voer, wist ik , wat mij te wachten stond.
Ik was verrast en ik vond het plezierig, dat hij veranderd was. Hij was makkelijker geworden in vergelijking met eerder, maar niet te veel.
Hij was nu een gevestigde schipper.
Mensen realiseren zich niet,  hoe moeilijk het is, als je schipper wordt..
Gewoonlijk is de eerste reis als schipper, een nacht merrie.
De Bombardier was een goed genoeg schip, maar jongens, wat was zij een verschrikkelijk schip op zee.. Zij kreeg de zeeèn aan boord, waar je ze nooit zou verwachten en ik ben heel vaak  hierdoor over het dek gespoeld..
De schipper vertelde mij, dat hij dacht, dat hij promotie had gemaakt, toen zij hem de Bombardier als schipper aan boden..
Zij was een moderner schip als de Northern Sky, maar dat was dan ook alles.
Het moet een nachtmerrie zijn geweest, om op zo´n schip, schipper te worden.
Een voorbeeld van haar zeewaardigheid was, toen wij bij de Noorse kust visten..
Het weer was stormachtig met windkracht 8, maar niet slecht genoeg om met vissen te stoppen en andere trawlers bij ons in de buurt, waren nog steeds aan het vissen..
Tot twee maal toe die ochtend,  werd de gevangen vis overboord gespoeld, toen wij de trawl aan het uitzetten waren..
Het was een geluk, dat op dat moment niemand in de vis aan het werk was.,
Bij deze twee keren stortte een hoge golf over de reling en spoelde de vis mee overboord..
Natuurlijk had de bemanning haar gebruikelijke mening over de schipper, dat hij een storm rotzak was en hoe onder welke omstandigheden wij moesten vissen, in zulk soort weer..
Bij de derde trek, wonnen wij de `jack pot ` met vijf pakken kabeljauw en schelvis.
Dat waren ongeveer 150 kisten vis..
Met het weer zo slecht als het was, was het een grote opgave om de vis aan boord te krijgen en  kregen verschillende stortzeeèn over, tijdens dit proces..
Toen de pakken in de last waren gestort,  zei de schipper ons, om de trawl zo vlug mogelijk als wij konden, scheep te halen, om daarna te gaan liggen steken..
Hij was niet van plan, om zo´n goede vangst, weer gaan te verspelen, door overkomende water.
Rond twaalf uur was de trawl scheep en lag het schip met zijn kop  in de wind.
De schipper stuurde alle hens weg  om te gaan eten en liet de derde man en de dek jongen door gaan met strippen.
Toen wij halverwege onze maaltijd waren, hoorde wij, hoe een grote golf zich op het schip stortte..
Het schip gierde naar SB en schudde hevig..
Maar wij gingen door met eten, wat niet ongewoon was bij zulk slecht weer.
Het volgende wat gebeurde was, dat de derde man en de dekjongen, trillend van schrik en zo wit als geesten, in de gang stonden, door en door nat.
De derde man vertelde de schipper, dat alle vis was weggespoeld en er geen enkele vis was achter gebleven op het dek.
Het heeft alles mee gesleurd en als wij ons niet vast hadden gegrepen, had de golf mij en de dekjongen mee gesleurd, rapporteerde hij vervolgens..
De dekjongen vertelde ons later, dat toen het schip in de golf dook, het een hoge golf was.
Hij werd tegen het dek gesmeten en stootte zijn hoofd.
Hij was versuft en in een shock toestand,.
Hij wist niet meer, wat er gebeurd was en dacht dat hij overboord zou spoelen.
Hij voelde de derde man, een grote sterke kerel, die zijn arm om zijn middel sloeg en hem vast hield..
De derde man hield hem vast en de vislijnen, tot het water en de vis van het dek waren gespoeld, waarna hij veilig naar het achterschip kon gaan.,
De schipper van een trawler, die langs ons voer, toen de golf bij ons aan boord stortte, vertelde onze schipper, dat wij zover over SB slagzij maakte, dat hij alleen nog maar de romp kon zien en echt dacht, dat het schip zou omslaan..

Op een reis vissend bij de Noorse kust, had een groot deel van de bemanning last van griep.
Het werd zelfs zo erg dat wij Harstad moesten binnen lopen voor medische behandeling van de patiènten.
De dokter onderzocht ons en gelukkig hoefde niemand in het ziekenhuis te worden opgenomen.,
De dokter gaf ons een injectie en een medicinaal drankje.
Hij adviseerde, om gedurende 24 uur, in de haven te blijven en zei, dat hij terug zou komen, voor wij weer zouden vertrekken, om ons uit te checken.
Binnen deze 24 uur, was er een grote verbetering in de gezondheid toestand en  werd het toegestaan om onze reis te vervolgen..
De dokter gaf de schipper wat ampullen voor injecties en vertelde hem dat hij de ergste patiènten een injectie kon geven in hun achterste, eenmaal per dag..
De schipper voerde deze behandeling uit bij de derde man en wij doopte de schipper met de naan Dr. Dood..
Ik was blij dat ik geen injectie nodig had, want ik zou hem niet aan mijn lichaam laten komen met zijn injectie spuit..
Tijdens de periode die wij langs de kade lagen, waren er een paar bemanningsleden de wal op gegaan om wat te drinken. en hadden goedkope brandy gedronken, wat meer op vuurwater leek.. Wij vertrokken uit Harstad, terwijl enige leden van de bemanning nog steeds de lijden hadden van de griep of nog moesten herstellen van de drank.
De slechtste onder hen waren waren Harry en George.
Harry was een lastpost en stelde George voor om aan dek met hem te vechten..
George wilde niet, maar  vertelde Harry dat hij hem mocht slaan met een hand achter zijn rug..
Harry stond er op om te vechten en bleef terug komen naar de messroom om hem te pesten.
George was erg fitte en sterke man.
Hij was zo hard als een spijker en wist hoe hij op zich zelf moest letten..
Harry was er nu niet zo opgebouwd om te kunnen vechten, maar de drank speelde hem parten..
George stemde er uiteindelijk in toe en zij gingen naar het dek.
Ik wil het geen gevecht noemen, daar George slechts eenmaal Harry raakte en hij buiten westen was..
Toen hij op het dek viel, raakte zijn hoofd het potdeksel van de verschansing en hield hij er een mooie wond  boven zijn oog,  aan over.
George ging terug naar de messroom en deed gewoon of er niets was gebeurd..
Ongeveer tien minuten later kwam één van de bemanningsleden naar de messroom en vroeg aan de derde man, of hij eens naar Harry wilde gaan kijken, die nog steeds lang uit op het dek lag, met één oog gesloten en bloedend uit de wond boven zijn oog.
Harry moest gehecht worden.
De schipper kwam een kijkje nemen en gaf de bemanning instructie om Harry naar de messroom te brengen en dat wij terug moesten naar Harstad,  om de wond van Harry te laten hechten.
De derde man verzocht de schipper om deze hechting zelf uit te voeren. maar hij weigerde het en zo zei de derde man, dat hij het dan wel zou doen.
 Achteraf hadden wij alle benodigde spullen er voor in de medicijn kast.

wordt vervolgd

[J.H.]

GY-030-Bombardier, Northern Trawlers

Gebouwd bij Cook, Welton & Gemmell, Beverley.
Gt-661 x Nt 255,
55.3 mrt x 9.3 mrt
Oliestoker C.G.Holmes -1075 IHP.
1949-GY-30-Bombardier
Eign: Supreme Fish Curing Co.Ltd.
1966-Eign: Northern Trawlers Ltd.
1968 verkocht naar sloperij Jos de Smedt België, gesloopt te Antwerpen.

[J.H.]

GY-030-Bombardier, Supreme Fish Curing Co. Ltd.

[vreemdeling]

Noordover 39


Vier bemanningsleden van ons brachten Harry naar zijn hut.
Wij legden hem op zijn rug en twee gingen op zijn benen zitten en twee hielden zijn armen naar beneden..
De derde man knielde  gekruist over zijn borst, gereed om de wond boven zijn oog te hechten.. Harry was nog steeds half zat en had niet het benul wat er met hem zou gebeuren.... nog niet !
De derde man was een  stokkerige kerel met handen als kolen scheppen en vingers zo dik als saucijzen.
Echt geen ideale figuur om hechtingen uit te voeren..
Toen hij er klaar voor was, brak een van de bemanning de container open, waar de naalden in zaten en gaf er een aan hem.
Hij pakte de beide  randen van de wond tussen zijn vinger en duim en kneep de beide delen tegen elkaar, als een volslagen slager, die een lam slachtte.
Hij stak de naald in de wond en trok hem aan de andere kant er weer uit.
Harry ontwaakte vrij snel uit zijn roes en begon tegen te spartelen.
De derde man zei hem, dat hij rustig moest blijven of hij zou hem een klap verkopen..
Harry  begon al aardig snel nuchter te worden en besloot om te doen wat hem gezegd werd.
De derde man knoopte de hechting aan elkaar  en wilde aan de tweede hechting beginnen.
Harry was nu echt nuchter en stelde voor, dat twee hechtingen wel voldoende zou zijn..
De derde man vertelde hem nog wel dat een derde hechting echt nog wel nodig was, maar Harry weigerde pertinent..
De schipper was blijkbaar tevreden, dat het karwei  uitgevoerd was en gaf de derde man een slok rum en schonk een glaasje vol voor Harry.
De derde man pakte deze borrel en dronk het zelf op..
Harry had in een dag, al genoeg drank gehad.
De hechting werkzaamheden waren prima uitgevoerd en de wond genas voorspoedig..

Aan het einde van Maart stopte de visserij bij de Noorse kust en startte de visserij bij IJsland.
Op onze eerste reis hadden wij hinder van de marine.
Wij visten daar met een stel schepen binnen de IJslandse territoriale wateren..
Het weer was slecht, met een wind uit het NW met windkracht 7 en met een hoge deining..
Wij hadden slechts een uur gevist, toen het IJslandse marine vaartuig Aegir  ter plekke verscheen...
De schipper liet het alarm signaal horen, als waarschuwing, dat het net zo snel als mogelijk was, werd scheep gehaald..
Het was mijn beurt om het net op te hieuwen en ik had de winch al draaiend en hieuwde met volle snelheid..
De andere schepen deden hetzelfde.
Ik keek, toen het marine vaartuig full speed op ons af kwam.
Op haar tocht, passeerde zij twee andere trawlers en ik verwonderde me, wat zij nu van plan was., want gebruikelijk pakte zij het eerste schip, wat zij tegen kwam.
Omdat het marine schip ons over BB benaderde, kon ik zien dat haar bemanning de bescherming van het kanon op haar voorschip weg haalden.
Het kanon nu op de hoogte van onze winch, werd op ons gericht en zij vuurde.
Ik holde weg van de winch naar SB om dekking te zoeken., want ik wilde daar niet blijven staan, terwijl zij op ons vuurde..
Toen ik aan de SB zij was, zag ik de stuurman naar de winch lopen, die nog steeds met volle kracht werkte..
Het marine schip kwam nu bij ons langszij en ik hoorde geschreeuw tegen de schipper, via de luidspreker en zij vuurde nogmaals..
De schipper schreeuwde naar de stuurman om de winch zachter te zetten.
Wij konden niet meer ontsnappen aan het marine vaartuig.
Wij haalden de trawl scheep..
De marine stuurde een opblaasboot naar ons toe en de schipper werd verzocht aan boord te komen, waarna overlegd kon worden over de positie waar zij gevist had.
Hij had geen andere optie..
De opblaas boot was niet erg groot en werd voortgedreven door een buiten boord motor.
Zij hadden moeite om bij ons langszij te komen door de hoge deiningen en de schipper kon met veel moeite bij haar aan boord komen..
Hij werd mee genomen naar het marine vaartuig, waar de beide gezagvoerders de posities controleerden.
Zij beiden waren het er mee eens, dat wij binnen de territoriale grens waren. en daar visten
De gezagvoerder van het marine vaartuig vertelde aan onze schipper, dat hij dit maal pech had, dat hij was gepakt, daar het zijn bedoeling was, om de Northern Jewel met schipper Billy Woods te pakken.
Daar hij zag, dat hij de Jewel niet kon arresteren , pakte hij het dichts bijzijnde schip en dat waren wij.
De schipper werd terug gebracht naar de Bombardier, in gezelschap van een marine officier, die constant op de brug bleef, zodat wij niet konden ontsnappen.
Wij werden onder begeleiding van het marine vaartuig naar Seydisfjord opgebracht.
De volgende dag werd de schipper voor het gerecht gebracht en het schip werd veroordeeld voor het vissen binnen de territoriale wateren..
Dat was op 18 Maart 1958,....  mijn verjaardag.
Ik was 19 jaar geworden !
Wij bleven in Seydisfjord tot wij werden vrijgelaten en toestemming kregen om verder te gaan vissen.
De lokale IJslandse krant rapporteerde het volgende

                                            Seydisfjord, 17 Maart 1958
De Aegir bracht een groot schip op.
De trawler Bombardier uit Grimsby, aangehouden voor illegaal vissen binnen de visserij limieten in de vroege uren van Maandag.
De Aegir arresteerde de trawler ongeveer 1 zeemijl binnen de grens bij Lonsbugt, tussen Eystrahorn en Vestrahorn..
De schipper van de trawler, genaamd Meech, gaf de schending en de positie die door de kustwacht was bepaald, toe.
De Bombardier had ongeveer 600 kits vis aan boord.
Een veroordeling in deze zaak wordt morgen  ( dinsdag ) verwacht.
De Bombardier is de eerste trawler die wegens illegaal vissen binnen de limiet grenzen, dit jaar is opgebracht.

Enkele maanden later waren wij aan het vissen aan de oost kant van IJsland.
De zeebodem was daar erg ruw en wij ondervonden veel schade aan de netten.
 De schipper wilde de BB trawl ook gaan gebruiken , wat voor ons zou betekenen dat wij achttien uur per dag zouden moeten gaan werken.
De volgende dag  waren wij nog steeds op de zelfde locatie aan het vissen
Het was een prachtige zomerse dag en de zee  was als een meer.
De visserij was goed en veel trawlers waren op deze locatie vissende..
Nu eens voor een keer, buiten de visserij limiet grenzen,
De trawlers visten in een klein gebied en gebruikelijk  tot hinder van een ander..
Wij hadden de trawl pas vijftien minuten uit staan en wij waren allemaal in de last aan het strippen. Ik stond in de achterste last en kon een Hull trawler, de Othello zien,  die ongeveer een halve mijl van ons verwijderd was, met haar visborden hangend in de galgen, klaar om de trawl uit te zetten. Ik dacht, dat zij zou wachten met uitzetten, tot wij gepasseerd waren.
Ik was verwonderd, dat ik zwarte rook uit haar schoorsteen zag komen..
Dat betekende dat haar schipper de machine op volle kracht vooruit had gezet.
Ik kon zien, door de draai die zij maakte, dat zij ons zo zou raken.
Ik schreeuwde tegen de mannen aan dek, dat zij zich vast moesten houden.
De Othella raakte ons met volle vaart, maar omdat zij nog aan het draaien was, schampte zij ons alleen maar, maar dat was wel een pracht stuk werk, want zij had een scherpe voorsteven.
Maar des ondanks veroorzaakte zij toch een aanzienlijke schade.
Zij raakte ons op de hoek van de boeg, waarna zij langs de BB zij gleed en de voor galg raakte en alle vestevigingen van de galg verwoestte..
Daarna gleed zij verder naar achteren, waar bij zij de verschansing plat drukte en vervolgens de achter galg vernielde en een visbord in tweeën brak..
Toen deze aanvaring plaats vond, waren er drie bemanningsleden in het visruim werkzaam.
Ik heb van mijn leven nooit zo vlug een verplaatsing van mensen gezien.
Zij kwamen uit het visruim uit gesneld, als konijnen, die opgejaagd worden door een fret..
De Othella deed voor ons wel iets goed..
Met zoveel schade aan BB, was het onmogelijk voor de schipper, om de BB trawl nog te kunnen  gebruiken..
Later vertelde de schipper van Othella aan onze schipper, dat op het moment dat hij volle kracht vooruit gaf, hij uitkeek door de BB deur van het stuurhuis en hij gericht schreeuwde naar een van de Hull trawlers, die vlakbij viste,.
Hij realiseerde zich niet dat wij er ook nog waren, tot hij ons raakte.
Ik weet niet  wat de afloop was van deze aanvaring, maar van de schipper van de Hull trawler werden  zijn schippers papieren ingevorderd, maar op zijn minst heeft hij een ernstige waarschuwing gekregen van de Scheepvaart Inspectie,

wordt vervolgd